Strijkersforum on Tour

Dat was nog een hele rit naar Barcelona. Maar de overtocht met de Veerboot naar Italië verliep spoedig. We hadden heerlijk rustig weer dus dat was wel fijn. Want ik word nog zeeziek in een roeiboot. Maar ik had nu nergens last van gelukkig. In Livorno aangekomen strijken we neer in een mooi hotelletje. De ander dag gaan we naar het vioolbouwers walhalla Cremona. Daar bezoeken we allerlei bezienswaardigheden.

 

Hé, kijk nou eens, we zagen JanH met een vioolbouwer praten, en nu zit hij achter een werkbank. Hij ziet ons niet, want hij concentreert zich op een viool die hij in handen kreeg. Gaat hij hier echt in opleiding?

HUTkoffer...HUTcello, 't zou zomaar bewaarheid kunnen worden...

 

Ah, ik dacht even er tussenuit te knijpen voor mijn droom. Maar Marcelita heeft me gesignaleerd. Het is geweldig dit prachtige gedroogde hout in mijn handen te hebben. Ik versta zijn Italiaans niet, maar begrijp alles. En wat voel ik me onhandig ....!
Volgens mij vraagt hij me zijn leerling te worden. 'Educazione .... pupil e maestro ....' hoor ik tussen de 1000 woorden van de meester. 'Coin no, niente money' prevel ik, om duidelijk te maken dat ik geen cent te makken heb. Ondertussen kwijl ik (figuurlijk!) naar het cellohout. Ik ga maar eens naar het busje om advies te vragen.

 

Het is heerlijk weer en we zitten onder een boom in Cremona. We zijn wel een beetje moe van alle indrukken die we hebben opgedaan. Maar we zijn ook een beetje hongerig, We eten koeken in de vorm van een viool, van dat is Cremona een echte toeristenplaats. Ook bekijken we de aankopen die we hebben gedaan. Marcelita heeft een prachtige met de hand gemaakte snarenhouder voor haar cello gekocht. Ria een mooie vioolkoffer van echt geitenleder. Ik een stemvork en Frits zit te pronken met zijn nieuw verworven stropdas met een viool erop geborduurd. Jan zit zeker nog steeds bij die vioolbouwer zegt Ria. Maar op datzelfde moment komt Jan aanlopen. Ik kan hier leerling worden zegt hij plompverloren. Dat gebeurd niet zegt Frits beslist. Samen uit samen thuis en als je zo nodig leerling wilt worden dan kom je maar bij mij als hulp en leerling, mij kan je tenslotte verstaan. Jan staat er een beetje bedremmeld bij. Hij voelt wel dat Frits gelijk heeft en het aanbod dat hij leerling bij Frits mag worden trekt hem wel aan.

 

De koek smaakt Ria niet, ze heeft een beetje spijt van de dure koffer. Wat zal haar echtgenoot er van vinden. Die zegt natuurlijk: je hebt toch pas een nieuwe koffer bij Frits gekocht, waarom dan deze impulsaankoop? Ze deelt haar zorgen met de anderen en Tobias heeft de oplossing. We gaan gewoon weer de straat op met onze instrumenten. Als het net zo goed gaat als in Spanje heb je zo dat bedrag bij elkaar. Mijn geld is trouwens ook op na de aankoop van die gouden stemvork. Iedereen is enthousiast behalve Frits, die wil naar huis want het gaat niet goed met het Strijkersforum, zijn terugkomst is dringend gewenst.

 

Er is heel veel geld opgehaald, veel meer dan in Spanje. Ja in Italië weten ze goede muzikanten wel te waarderen.
Jan gaat de opgehaalde centjes verdelen. Ria krijgt geld voor haar mooi nieuwe koffer. Zodat ze gewoon zonder angst haar man onder ogen kan komen. Marcelita krijgt geld voor het staartstuk en Frits voor zijn stropdas. Tobias krijgt niets want Jan heeft gezien dat Tobias wat geld heeft achterover gedrukt. Het zijn ook altijd dezelfde mompelt hij hoofdschuddend, rupsje nooit genoeg. Trouwens wat moet je nou met een gouden stemvork.

Op dat moment staat de Carabinieri voor hun neus. Er is zonder vergunning gespeeld en dat is verboden. Het begint er echt een beetje ernstig uit te zien. Maar Tobias weet de zaak te sussen door de politie wat geld in hun handen te drukken.
Frits begrijpt dat hij nu echt snel naar huis moet. Want er gebeuren dingen op het Forum die echt niet door de beugel kunnen. Er wordt geld achterovergedrukt en er wordt met steekpenningen gewerkt, zo krijgt het Forum natuurlijk een slechte naam. Kortom hier moet ingegrepen worden.

 

Terwijl de Carabinieri tevreden de aftocht blaast, organiseert Frits zijn terugtocht naar huis. Tenslotte is zijn vakantie toch al wat langer geworden dan beraamd en heeft hij zijn vrouw alleen naar huis laten reizen vanuit Spanje. Gelukkig dat ze zo soepel van geest is en haar Frits een extraatje gunt. Wat zal ze van zijn nieuwe das vinden?

Intussen vliegen Jan's gedachten heen en weer tussen de opleiding in Cremona en de opleiding bij Frits. Hij wil natuurlijk wél een cello leren maken. Bouwt Frits celli? Natuurlijk, je moet eerst de basisvaardigheden leren qua houtbewerken op die manier hoe viool-en cellobouwers het doen. Dat kun je ook in NL leren. Bij Frits. En intussen sparen voor de opleiding in Cremona en Italiaans leren.

Goed, hoe nu verder? Er volgt een beraad. Gaan we nog verder in Italie langs beroemde vioolbouwers?
Of gaan we naar Zwitserland, naar Brienz? Daar heeft Marcelita nog een mooi adresje:
http://www.geigenbauschule.ch/deutsch/ausbildung.html






Frits hoort het voorstel en oppert dat hij dán nog wel even meerijdt. Er is daar bijvoorbeeld zo'n prachtige vakbibliotheek, als hij daar eens kon snuffelen...
Daarna kan hij in Brienz op de trein.

Maar ja, wat hebben de anderen in gedachten?

 

Ria vindt het heel interessant, alle vioolbouwcentra langsgaan. Dan heeft deze reis, die soms toch wel een beetje uit de hand dreigt te lopen tenminste een link met het StrijkersForum. Haar voorstel is om na een bezoek aan Brienz naar Mittenwald te rijden. Tobias vindt alles best als hij maar ergens ook nog een zilveren stemvork kan kopen voor zijn verzameling. Jan wil eigenlijk nog geen afscheid nemen van Cremona, maar is ook wel benieuwd naar Brienz. En Frits wordt heen en weer geslingerd tussen naar huis gaan en orde op zaken gaan stellen of de boel de boel laten en lekker genieten van deze onverwachte reis in het oranje busje met dit maffe gezelschap.

 

In Brienz aangekomen bezoekt het Busjesgezelschap de vioolschool aldaar.

 

Ondetussen heb ik alle adviezen ter harte genomen en besloten me de kop niet gek te laten maken. Ik stem voor Mittenwald, geniet van deze prachtige info en verbiedt mezelf na te denken over zelf bouwer worden.
Verstandig, zegt Ria. Dom, zegt Tobias, je neemt je droom niet serieus.
Dan reikt Marcelita mij de Schouten aan. Ik speel en droom weg, denk nergens meer aan, geweldig ..... .
Frits heeft gelijk: we moeten ook eens huiswaarts en enkelen onder ons zijn volkomen overprikkeld.

 

Met algemene stemmen besluiten ze naar Mittenwald te rijden. Daar bezoeken ze de vioolbouwer Anton Maller.

Hij heeft een prachtige viool in de aanbieding. En Ria die helemaal door het dolle heen is koopt nadat ze een betalingsregeling heeft getroffen de viool voor een formidabel bedrag. Marcelita kan nu niet achterblijven en zij koopt een prachtige Alt bij Maller. Jan opgejut door deze aankopen koopt een juweel van een cello. Frits en Tobias kijken elkaar eens aan en zij verdwijnen dan ook spoorslags uit de zaak van Maller. Krentenwegers zegt Jan zacht, Ria en Marcelita knikken instemmend.

Als alles is ingeladen en iedereen weer behaaglijk in het busje zit. Besluiten ze rechtstreeks naar huis te rijden.
Zo eindigt deze prachtige SF tour. En alle inzittende leefde daarna nog lang en soms gelukkig.