af en toe... het steeds eerst weer de snaren moeten stemmen is een drempel. Noten leren lezen was dat op zich niet. Een goede gambastok zou een impuls geven - onderhands strijken lukt op zich maar je merkt dat een cellostrijkstok dan toch verkeerd om gekruld is. Begin steeds meer te merken dat de cello toch favoriet blijft. Op zich is het gambageluid erg mooi, en met akkoorden kunnen werken een plus, maar het scala aan klanken en geluiden is bij de cello veel ruimer. Verder vind ik de ruimte die er is om te intoneren op de cello geweldig....
Klopt. De gamba heeft mijn interesse en ik heb eens een juweel van een gamba bespeeld. Vanwege iets in mijn gehoor zou een gamba, milder dan de cello, een optie kunnen worden in de toekomst.
Een cellostok lijkt mij ook niet echt geschikt lijkt mij. Bij gambastok span je het lint aan met je ringvinger, daarmee bepaal je voor een flink deel de druk op de snaar en daarmee het geluid. Het is een andere techniek dan wordt gebruikt bij bovenhands strijken.
Met een cellostok kun je ook onderhands strijken, en de ringvinger in het haar zetten. Maar dan is de stok verkeerd om gebogen... te weinig ruimte tussen de snaar en de stok....
Het scala aan klanken en geluiden veel ruimer bij de cello, dat is voor mij ook wel een reden om in ieder geval door te gaan met cello. En VdG ben ik alleen tegengekomen in oude muziekconcerten. Oude muziek vind ik wel mooi, maar niet iets om extra veel zelf te spelen. Dus op dit gebied zit er ook wel een aarzeling bij mij, want hoeveel zou ik dan op die VdG gaan spelen? En ik moet het eerst ook nog leren! Of is iemand VdG ook in andere muziekstijlen tegengekomen? (waar, welke?)
1/8e VdG of zelfs 1/16e? Het kind hangt er wat moe bij, oogjes haast gesloten, o help, hoe leer ik dit ooit?! Zou Savall ook zo vroeg zijn begonnen?
Dat is ook zo'n aspect dat mij bij gamba spelen enorm aanspreekt! Al spelende heel subtiel aan het werk met de druk op de snaar.
Ik heb nooit geweten dat je de spanning op het haarlint van de stok met de ringvinger kunt variëren. Ik vond een afbeelding waar de houding van de rechterhand duidelijk laat zien dat de ringvinger de haren raakt:
Dag Gamine, mocht je nog op zoek zijn naar een mooie viola da gamba, de mijne is te koop. Het is een instrument van Michael Plant, naar een Engelse consortbas.
Inmiddels heb ik enkele geschikte barokstrijkstokken geprobeerd, en een keuze gemaakt. Het maakt een reuze verschil op de gamba... met plezier weer/meer aan de gang. Veel meer volume, dus dynamiekmogelijkheden, en mogelijkheden om te kleuren. En een nieuwe stapel in m'n cello laten zetten (de oude sloot niet meer goed aan) en nieuwe snaren. Dat maakt ook een enorm verschil aan volume, dynamiek en kleuring. De cello blijft dus oppunten winnen...
Eerlijk gezegd weet ik het niet precies meer welke daar zat. Maar het is in ieder geval weer Jordi Savall!
Een van de gambisten van 'Spirit of gambo' vertelde mij dat zij bij les geven aan beginners eerst de techniek leert zonder de vinger aan het haar. Later in het leerproces wordt het dus subtieler, met deze streektechniek. https://www.thespiritofgambo.nl/ .
Maar dan blijven de haren toch slap staan?Ik begreep juist dat je de spanning reguleert met je vinger.
De haren worden op spanning gedraaid (schroef) en het variëren is dan extra, met de vinger aan het haar.
