Is het spelen met een andere stok op dezelfde viool ook een oplossing als je verschillende stijlen speelt? Mijn viool is nieuw gebouwd en heeft een behoorlijk harde stoere klank. Bij sommige muziek en concerten (vaak dan toch wat meer oude muziek of barok) wil ik dan eigenlijk wat meer een ronder warmer geluid. Daar studeer ik dan flink op (wat mijn spel wel beter maakt ) maar je kunt niet het instrument helemaal veranderen. Hoe doen jullie dat dan? Lijkt me dat elke keer snaren wisselen niet alleen onpraktisch is maar ook niet goed voor de snaren en de viool. Twee violen is voor de meesten financieel niet echt weggelegd (voor mij in ieder geval niet). Is dan zo'n andere stok een goede oplossing?
Een deel van het antwoord kan zijn: *Vanuit de ervaringen die ik lees en hoor lijkt het antwoord (over andere stok op zelfde instrument): jazeker. *Verder: met de moderne stok baroktechniek spelen (ook vasthouden als barokstok, iets verder van de slof) brengt ook een ander (lichter) effect. *En wellicht: snaren kiezen die het instrument aan de warme/ronde kant laten klinken. Dan geef je voor het stoere geluid wat meer power, maar is warm/rond altijd mogelijk.
Je koopt gewoon een goedkope viool, kan je niks aan verprutsen. Ik heb er laatst voor de aardigheid één gekocht voor nog net geen 100 euro inclusief verzending. Wat krijg je hiervoor, een viool een strijkstok een koffer en jawel ook nog een doosje hars. Ik heb de viool bekeken met bril, vergrootglas en met een loep. Ziet er prima uit zelfs een mooie inleg aan voor en achterkant. En ook aan de binnenkant pico bello gebouwd. Hoe het kan voor die prijs mag Joost weten maar ze doen het er voor die mensen in China. Het is een viool met een esdoorn toets, en dat is fijn want die kan je mooi een houtkleur geven. Dan zet je er een barok kam op, barok snaren en een barok snarenhouder. En ziedaar voor een appel en een ei een niet authentiek barok viooltje.
Dit ga ik dus absoluut niet doen! Ik laat bouwen graag aan de bouwers over En eerlijk is eerlijk, ik houd veel te veel van mijn mooie lieve viool met al de rijke klankkleuren erin om me over te geven aan een maîtresse erbij. Heb ook al benadrukt aan mijn lieve viool dat de verhouding met mijn vijfsnarige elektrische strikt zakelijk is.... Ben wel toe aan nieuwe snaren dus daar ga ik wel nog eens kritisch naar kijken. En evt een keer een tweede stok erbij. Geen idee of hars iets uitmaakt. Zo verfijnd zijn mijn oren nog niet volgens mij. Ik speel weleens samen met iemand die nu een barokstok aanschaft en ben wel heeel benieuwd om die ook eens n keer uit te proberen. (en verder vooral blijven oefenen op verschillende klankkleuren, dat blijft ook gewoon veel te leuk om te doen)
Ja, volgens wat ik hoor, lees wel. Plus mijn eigen ervaring. Bijvoorbeeld: Toen ik van schel en krassend af wilde trof ik Kolstein. Goede kansen voor prachtig geluid (warm, mild) en krachtig spelen blijft ook mogelijk en wonderschoon.
Lief Snelviooltje heb ik ook last van gehad van Animisme. Maar daar heeft Bert de meest nuchtere man van dit forum me vanaf geholpen. Ik praat nu dus niet meer tegen mijn viool.
Ahjammer, want ik voelde me in dit opzicht een beetje verwant... En je kletst ook meer niet terug als je viool jou iets te zeggen heeft? Ik wel eigenlijk... Vooral als-ie eigenwijs is en niet wil wat ik wil....
Een viool is gewoon een houten doosje met snaren erop. En op deze wankele basis is een heel forum gebouwd, onbegrijpelijk eigenlijk.
Dat is juist de charme van dit forum! Is het niet geweldig dat de mensheid met houten doosjes met snaren zoveel heeft kunnen doen?!
Tegen lieve meisjes willen sommigen violen nog wel eens wat zeggen. Maar wat betreft de Barok Strijkstok waar dit topic over gaat. Voor de Huis Tuin en Keukenviolist is het ideaal om zo'n stokje te gebruiken. Die moet je er eigenlijk bij hebben. Gewoon om er lekker in huis mee te strijken. En voor de prijs hoef je het niet te laten.
Ik heb een hele tijd gelden eens zo'n HTK-carbonstokje aangeschaft, maar ik vond het niks. Misschien dat het ding te goedkoop was?
Carbonstokje, carbon viool, carbon cello. Eigenlijk zou het forum geen plaats moeten bieden aan deze surrogaat producten. Het was niks, het is niks en het zal nooit wat worden.
Het gaat op dit topic over barokstrijkstokken en het gebruik ervan. De goedkope Chinese stokken kunnen heel goed zijn, maar ze zijn bijna altijd te zwaar. Een ideale barokstok weegt rond de 50 gram, veel Chinese stokken zitten boven de 55 gram. En dé barokstok bestaat niet: je hebt zeventiende-eeuwse modellen met een steekslof, vaak heel licht (40-45 gram) en de wat latere modellen met een spanschroef, vaak ook iets zwaarder. Echt mooie barokstokken zijn ook vrij duur, van ongeveer 800 tot 2000 euro. Maar nogmaals, je hebt uitstekende Chinese barokstokken. Alleen zijn de punten niet altijd mooi gevormd. Zelf heb ik een door Antonino Airenti gemaakte stok, een kopie van de bewaard gebleven strijkstok van Tartini, met steekslof, een zeer kleine punt en een smalle haarbundel van zwart paardenhaar, deze stok werkt heel fijn in muziek uit de periode 1680-1760, je kunt er scherp mee fraseren door het lage gewicht, je kunt heel snel binnen één maat hernemen. Ook op een moderne viool werkt zo'n stok heel fijn. Want eerlijk, zo groot is het verschil tussen een barokviool en een moderne viool nu ook weer niet.
Een ideale barokstok (voor viool) weegt rond de 50 gram en dat is ook bij Chinese barokstokken vaak het geval, al kan -afhankelijk van het model en het materiaalgebruik- daar wel eens een paar gram bijkomen of afgaan. Ik heb een serie barokstokken gehad, gemaakt van Pernambuco (weet ik, niet zo authentiek) en die waren nog een heel stuk lichter dan 50 gram maar desondanks hebben ze allemaal een baasje gevonden. Veel barokstokken worden tegenwoordig van slangenhout gemaakt en dat is nogal zwaar.
Maar stokkenmakers weten toch ook dat het gewicht van de vroegere barokstok zo om en nabij de 50 gram bedraagt, waarom past men dan nu het veel zwaardere slangenhout toe? Is daar een plausibele verklaring voor?
Of dat gewicht van vroegere barokstokken (en van welke materialen werden die dan gemaakt?) wel zo'n 50 gram bedroeg staat nog niet al een paal boven water. Wie heeft er dan nog zo'n origineel stokje anno 1700 liggen? Een hoe lang was dat dan? en was dat gestandaardiseerd?
