Die barokspelers maken zich niet druk over de hoogte van de kinhouder of schoudersteun, ze hebben zich gewend aan het spelen zónder hulpmiddelen. Dat kan dus inderdaad. Of het ècht comfortabel is, betwijfel ik, maar het is wèl "authentiek", het heeft gevolgen voor de klankvorming en daar gaat het om.
Zo 'authentiek' is het nou ook weer niet, want dan zou de kledij ook moeten worden aangepast. Het feit dat men in die tijd geen kinstuk of schoudersteun had, was mede te wijten aan de kleding die men droeg.
Dat zou ik ook best willen weten. Hoe ze dat doen, zonder in hun broek te pissen van angst dat de viool op de grond glijdt. Maar, één ding is zeker, hun instrument zal laag op de schouder liggen.
Met de gevolgen van dat in je broek pissen zal het wel meevallen. Gewoon inlegkruisen (inlegmollen?) gebruiken. Maar misschien was het probleem in werkelijkheid wel niet zo groot als je in aanmerking neemt dat, de concerten van Pietro Locatelli daargelaten, de meeste vioolmuziek uit de baroktijd nauwelijks hoger ging dan de derde positie. En als we Theo Olof mogen geloven speelde Milstein, die zo nu en dan de impertinente gewoonte had de tutti-violisten tijdens de repetities ongevraagd vioolles te geven, het concert van Brahms met de viool tegen de schouder. Dirigentje pesten. Met een sigaret in zijn mond ..........................
Ik kan niet beoordelen of er een causaal verband bestaat tussen de kleding uit de baroktijd en het ontbreken van kinstukken en/of schoudersteunen, maar een feit is wel dat met zich in de 19e en 20e eeuw vaak 'behielp' met dubbelvouwen van de kraag van het rokkostuum ten einde op die manier de viool hanteerbaar te maken. Een alternatief was een lap of een handdoek op of over de schouder onder de rok. Maar dat was natuurlijk wel in een tijd dat solisten 'correct' waren gekleed en er niet uitzagen alsof ze op weg waren naar de camping
Ik meen ergens gelezen te hebben (als ik het weer terug kan vinden dan plaats ik dat uiteraard) dat in die tijd een kinstuk en schoudersteun ondoenlijk was, vanwege de kragen, pruiken en dergelijke. Het instrument moest wel tegen het lichaam gehouden worden.
Uit ervaring kan ik zeggen dat een pruik en een viool niet echt lekker samen gaan. Ooit eens een heel stuk niet mee kunnen spelen omdat de krul van mijn viool de krullen van de pruik te pakken kreeg.... Dus ik kan me hier iets bij voorstellen, Frits!
