Niet alle, er zijn er ook met gestoken bladen, maar die zijn meestal te dik waardoor het instrument niet klinkt.
Op hoeveel Francois Bretons heb jij gespeeld? Hoeveel originelen heb jij kunnen bestuderen? Ik bedoel dus: op het bestuderen van hoeveel instrumenten berust je waardeoordeel? Ik lees inderdaad niet altijd goed, maar van vooroordelen heb ik toch ietsje minder last, geloof ik. :/
Nee dat is hem niet, maar ik heb een plaatje op google gevonden: http://sdrv.ms/14p0ZuT Mijn etiket is exact hetzelfde (natuurlijk wel wat stoffiger ) en dan zonder de op dit etiket bijgeschreven 16. En zelf denk ik niet dat het een kopie is, want hij is wel als F. Breton getaxeerd! Er zit ook nog een originele toets (heel dun en 2cm korter dan die van tegenwoordig) Maar ik wil gerust wat foto's sturen! (En zelfs al is hij niet bijzonder @chrish, ik zou geen andere viool willen!)
Geen, deze viooltjes zijn vrijwel nooit opgetuigd op veilingen, en gaan voor een hoogop een paar honderd naar een nieuwe eigenaar. Volgens Henley zijn er een handjevol mooie exemplaren, het merendeel kan worden vergeleken met de JTL Breton's.
Op veilingen gelden andere prijzen dan bij de vioolbouwer in de winkel, maar dat is bij alle verhandelbare goederen zo. De "Breton" die voor enige honderden guldens op de veiling wordt gekocht, moet voor een paar honderd euro op de werkbank, er moeten nieuwe snaren, kam, sleutels etc, op en aan, er moet 21%btw bij en de vioolbouwer moet er nog iets aan verdienen, want anders kan hij zijn gasrekening en inkomstenbelasting en zorgpremie etc. niet betalen. Bovendien kan hij voor geen meter klinken en dat risico moet ook ergens worden gefinancierd, want in dat geval mag hij na geruime tijd met de opkoper mee (die hem weer naar de veiling brengt wellicht ) Dat hele verhaal heet economie en het zorgt ervoor dat je bij een vioolbouwer uit meerdere instrumenten kunt kiezen wat je mooi vindt. Zowel het verhaal van Bart G die wellicht 1000 euro o.i.d. voor zijn "Breton" heeft betaald als dat van Chris H, die kennelijk voor zijn hobby vioolveilingen afstruint is waar.
Afgelopen zomer waren er 2 bij Vichy Encheres of Rennes, gingen voor paar tientjes weg, dat waren wel de JTL uitvoering. Plaats anders een foto van de viool misschien is het inderdaad een hele mooie viool.
Inmiddels heb ik mijn Chineesje van toen ingeruild en heb ik sinds enkele weken een viool in mijn bezit die vermoedelijk gemaakt is in Mirecourt, verder is er niet veel van bekend, alleen dat deze waarschijnlijk rond 1920 is gemaakt.. Ik ben er zelf heel tevreden mee en zal ook zeker geen spijt krijgen van mijn inruil!
Heb al vaak gemerkt dat het zo persoonlijk is welke viool je het liefste bespeeld. Tuurlijk klinken goede violen voor iedereen goed en slechte voor iedereen (waarschijnlijk) slecht. Maar daarbinnen is de keuze voor een viool heel persoonlijk. Zal misschien ook mijn sentimentele aard zijn, maar ik was op slag verliefd op mijn huidige viool. terwijl deze alleen even door de vioolbouwer erbij was gelegd om te vergelijken. Degene waar ik voor was gekozen had een mooiere klank, maar voor mij paste het niet bij mij. De klank was geweldig, wat ik ook deed. De viool die ik nu dus uiteindelijk heb gekozen is qua klank minder 'alleen maar' mooi en veel diverser. Dat past veel beter bij mij. Ben er na enkele jaren nog steeds zoooo blij mee! Volgens mij is dat uiteindelijk als je geen beroeps of solist bent ook waar het over gaat: of je er zelf blij mee bent en niet kunt wachten tot je weer 'mag' spelen en ontdekken. maarja, zoals ik al aangaf: lekker sentimenteel
Helemaal mee eens, ik vind het nu gewoon jammer als ik geen tijd heb om te spelen en dat had ik hiervoor niet..
Toch ook even vermelden welke instrumenten ik bespeel. Vanaf mijn twaalfde tot pakweg een jaar of twee geleden heb ik op een een viool van Michael Platner gespeeld (Of wat er van correct is, want het etiket is ondertussen onleesbaar en ik moet dus maar geloven wat mijn vader erover zegt). Gebouwd in de jaren 1700 met een hoog gewelfd bovenblad. Deze viool geeft een zachte/zoete klank maar maakt op zich niet zoveel klank en komt soms nogal wat nazaal over. (Sorry voor de slechte kwaliteit, maar die viool ligt nu niet bij de hand, dus moest ik beroep doen op een afbeelding van vroeger) Sinds een jaar of twee bespeel ik een viool van Alphons van Hoof. De viool is omstreeks 1929 gebouwd en heeft een veel mooiere/warmere klank dan de Platner. De Van Hoof produceert wel meer klank, hoewel je toch moeite moet doen om er degelijke, mooie klank uit te krijgen. Elke dag dat ik op die viool speel waardeer ik ze meer en meer, en ontdek ik nieuwe klankschakeringen. (De eerste drie foto's vind je ook op hogere kwaliteit op mijn blog) Daarnaast heb ik nog een rommel viooltje gekocht in Firenze (hoewel het van Duitse makelij is). Die viool wordt enkel gebruikt als ik op kamp ga spelen, of als ik buiten speel. De andere violen zijn wel verzekerd, doch neem ik daar geen enkel risico mee.
Ik ben de gelukkige eigenaar van twee prachtige violen. Een Stainer kopie uit begin 1800, atelierwerk Mittenwald. Sinds een maand ben ik tevens in het bezit van een Guarneri kopie van de hand van Paul Mangenot uit Mirecourt. Daarbij 2 stokken. Een Pfretschner en een Vincent a Lyon.
Is het dan ook dat de klank van de ene viool je inspireert tot het spelen van bepaalde stukken en op de andere viool klinken juist weer andere stukken mooi?
Jazeker. De Stainer is meer geschikt voor barok, bijv, wanneer we zoals dit voorjaar met het orkest de Matthaus Passion van Bach begeleiden. De Guarneri klinkt weer beter wanneer ik samen met mijn vaste pianist de eerste sonate van Brahms speel bijv.
Sinds een aantal weken vioolles na jaren gitaar te hebben gespeeld. Fantastisch instrument overigens! Ik heb op het moment 2 JTL violen tot m'n beschikking waaronder een Zle Parisien. Beide instrumenten zijn recent volledig onder handen genomen door Bert Boon en klinken en spelen geweldig! Eerste 2 foto's van Le Parisien, de andere 2 foto's van de andere JTL waarvan maker onbekend is maar met brandstempel JTL in binnenkant. Beide instrumenten verschillen qua geluid erg van elkaar.
