Het Halloweenstukje vind ik helemaal geweldig! Zoiets zou ik ook wel willen leren spelen later. Wat betreft The levellers: daar luisterde ik dus in mijn jeugd heel erg vaak naar Ik heb het heel lang niet meer gehoord, omdat ik het echt beu was geraakt, maar ik ga nu toch eens kijken hoe het zit met de vioolpartituren. Ik ga toch eens kijken, ik zag dat niet dat dat stuk volledig in eerste positie is. Hoop doet leven! De klassieke stukken die jij post vind ik wow, maar het is voor mezelf niet de richting die ik uit wil. Dat laatste stukje van Bach vind ik wel prachtig. ALS ik iets klassieks wil proberen, dan wil ik iets van Vivaldi kunnen spelen, dat luisterde ik als student constant, ik had een box met 20 cd's ofzo als het er niet meer waren.
Vivaldi is inderdaad ook prachtig, ik ben een tijdje geleden met de winter van de 4 seizoenen begonnen, maar heb het terug aan de kant moeten leggen wegens voorlopig te moeilijk. Als je van het celtic folk aspect houdt kan je zeker ook eens kijken naar Solas, zei doen een leuke mix van celtic en country, natuurlijk wel geen metal zoals Korpiklaani . Ik ben zelf ook fan van de dixie dregs, een band rond Steve Morse (huidige gitarist van deep purple) met een goede violist en Alex Depue die viool versies brengt van zowel klassieke als moderne muziek. Zoals deze mashup van Paganinni, Michael Jackson en yes: Wat pellonpekko betreft, misschien is dat nu nog wat te up-tempo maar in overleg met je leerkracht moet het je volgens mij lukken!
Om iets leuks met de D majeur toonladder te doen is Pellonpekko wel een leuk idee, Beginnertje. Het past ook prima bij mijn interesse in scandinavische volksmuziek. Ik ga de partituur bekijken en die meteen gebruiken als oefening om noten te leren lezen. Bedankt voor de link Satch.
Ik ben ook meer voor het klassieke repertoire . Maar ik heb wel gemerkt dat veel jongeren afhaken en dat dit vaak te maken heeft met het feit dat er weinig opties voor modernere muziek worden aangeboden, ik vindt het dus wel interessant om te horen welke alternatieven er zijn. Eigenlijk kan je best veel kanten uit, country, folk, jazz, rock, pop, d&b, ... . Ik ben fan van alles dat mensen ertoe aanzet een strijkinstrument te leren spelen .
De zomer is wel het meest populair . Ik denk dat dit het best gekend is bij het brede publiek samen met flight of the bumblebee. Met dank aan de vele talent shows .
Heel veel stukken zijn qua noten al best snel te spelen, zeker als ze in eerste positie zijn. Het klinkt dan nog niet helemaal top, maar dat hoeft ook nog niet. Ik speel qua moeilijkheid de laatste twee jaar stukken van vergelijkbare moeilijkheid, het enige verschil is dat ze een stuk beter klinken (godzijdank, toch nog enige vooruitgang). Nu (na drie jaar les) vooral bezig met positiespel (wanneer kies je voor welke positie en waarom) en een begin met vibrato. De uitdaging ligt, anders dan het eerste jaar, niet zozeer meer in de pure noten (hoe speel ik iedere noot), maar meer in lastige ritmes, synkopen etcetera. Bij dit soort dingen heb je natuurlijk al een enorme voorsprong als je altijd een ander instrument bent blijven spelen. Samenspelen vind ik ook heel nuttig overigens. Ik ben wat dat betreft geen natuurtalent. Ik leer het wel, maar het gaat niet vanzelf (zoals bij mijn vriend, die er overigens niets (meer) mee doet). Ik moet het van het weren hebben.
Oja, en waar ik echt heel hard voor moet werken: dubbelgrepen. Wat vind ik dat lastig... Voor wie wil horen hoe het ook kan: zoek naar de finale van het Prinses Christina Concours en dan op Iris van Nuland. Zij speelde in de finale van 24 september een prachtige sonate van Isaye. Ik heb er van genoten, de registraties zijn sowieso een aanrader voor de liefhebbers. Prachtig om dat jonge talent allemaal te zien.
Wat een knappe prestatie, ik vindt het altijd een beetje ontmoedigend als je dat jonge talent dingen hoort spelen waarvan je weet dat het je nog jaren gaat kosten om het zelfde niveau te halen, als dat uberhaupt al lukt. Hier is er nog zo eentje Zij kwam enkele dagen geleden in een aflevering van twoset waar ze instructies geeft over het spelen van paganiniana, het is verbluffend wat een talent sommige mensen hebben.
Kijk uit dat we hier nu niet allerlei YT-filmpjes krijgen van zeer getalenteerde solisten, want het gaat nog steeds over starters! Dit soort filmpjes horen hier dus niet.
Ik denk dat we inderdaad moeten vermijden hier al te veel van die supertalenten te posten, al was het maar om ons beginners niet te veel te ontmoedigen . Voor je het weet geven we er allemaal de brui aan . Ik zit nog met een vraag, ik merk dat ik bij het spelen van Kreutzer 13 een bepaalde greep bijna niet kan nemen. Het gaat over de 6de maat waar de re op de g snaar wordt gespeeld met de 3de vinger terwijl de eerste op de si (g snaar) wordt gehouden en de 4de op de si (d snaar) terecht komt en de 2de vinger de re speelt op de a snaar. Volgens de aanduidingen dien ik mijn vingers gedurende 2 maten ter plaatse te houden. Wanneer ik mijn elleboog verder draai en mijn viool wat anders houd dan lukt het me net om de 3de vinger correct te plaatsen, echter kan ik hem er slechts enkele seconden houden voor hij terug los komt met een soort linkerhand pizzicato tot gevolg. Ik vraag me af of dit vanzelf betert doordat mijn fysiek zich aanpast, dit eerder temaken heeft met een foute houding of gewoon met ouderdom en mindere flexibelheid van gewrichten. Verder merk ik dat tijdens het spelen mijn positie van mijn viool tussen kin en schouder veranderd wat me doet afvragen of ik mogelijk nood heb aan het beter instellen of zelfs vervangen van mijn schoudersteun.
Satch, ik heb even naar de maat gekeken en het is weer een redelijk oncomfortabele greep. Heb je al de trucks geprobeerd, zoals rechte pols en mooie ronde hand + vingers? Het probleem zit hem denk ik vooral in de tweede vinger op de A-snaar. Ik zou het dus zelf (dit is natuurlijk gewoon een dubbelgreep, waar ik dus ook altijd mee worstel) in stapje opbouwen. Eerst 2e vinger op de G-snaar, dan op de D-snaar en dan uiteindelijk naar de A-snaar. Vooral opletten dat je niet gaat knijpen met hand en duim en dat je de snaren zo licht mogelijk indrukt (net genoeg om toon te maken). Maar ik ben ook maar een beginner, dus wellicht zijn er betere en andere tips.
Ik moet op les ook weleens met losse duim spelen, om zodoende alert te zijn/worden op een klemmende duim.
Eerlijk gezegd kan ik mij -in tegenstelling tot Dont en Schradieck- bij Kreutzer geen lastige grepen herinneren (behoudens wellicht in etude nr. 41) en dus heb ik mijn na meer dan zestig jaar volkomen versleten versie van de Kreutzer-etudes maar eens opgediept. Maar dat wierp ook al geen licht op iets als een 'greep'. Maar mogelijk ben je voorbij gegaan aan iets anders. De eerste vijf maten van deze etude speel je in de eerste positie. MET INGANG VAN DE ZESDE MAAT verschuift de hand echter naar de TWEEDE POSITIE. De vingerzetting van die maat is dan als volgt: 1-4-2-4-2-4-2-4-3-4-2-4-2-4-2-4. De eerste twee noten vormen een octaaf. Controleer die (dat?) op zuiverheid want dat geeft een redelijke zekerheid dat de andere vingers ook goed 'staan'. Ook verdient maat 8 mogelijk wat aandacht. Deze begint met de eerste vinger in de tweede positie (want daar bevind je je nog steeds) maar de derde en vierde vinger schuiven vervolgens door naar de derde positie (eerste vinger in de tweede positie laten staan). De hele etude is 'motivisch' bijna een herhaling van identieke zetten waarbij de enige afwisseling van doen heeft met de beperkte positiewisselingen. Succes!
Laat ik nog maar eens een lans breken voor Otakar Ševčík. Niet alleen vanwege zijn uiterst geslaagde, zij het G'dvergeten saaie, positieoefeningen, maar niet minder de voorbereidende dubbelgreepoefeningen (sla gerust de oefeningen in kwarten over). Ook saai (dat maakte kennelijk deel uit van zijn dna) maar uitermate geschikt om dubbelgrepen ZUIVER te leren spelen. En als je zover bent kun je altijd nog gaan nadenken over zijn bedenksels met chromatische tertsentoonladders, octaven met vingerzetting en akkoorden die de pijngrens overschrijden. En nee, hij is de pizzicati voor de linkerhand en de dubbelflagoletten niet vergeten. Niet aan beginnen: niet alleen een 'waste of time' maar anderen doen het beter
