Allen, bedankt voor de tips! Ik geraak er nu zonder teveel problemen over door de noten die niet vlak na elkaar gespeeld moeten worden van de snaren te halen en ze er pas op te zetten wanneer de noot effectief gespeeld moet worden. Enkele maten voorheen heb je in 1ste positie een gelijkaardige greep die geen probleem oplevert, dit is doordat de do kruis dichter bij de 4de vinger geplaatst kan worden. Ik heb gemerkt dat het mogelijk te maken heeft met de graad waarin ik mijn pols kan draaien ten opzichte van mijn onderarm. Deze pols is in het verleden verschillende keren gebroken tijdens sporten, en is een stuk minder "draaibaar dan de rechter pols. Ik heb op internet een aantal oefeningen gevonden en hoop dat dit met oefenen beter gaat want het lijkt op een fysieke beperking. Ik kan bijvoorbeeld ook mijn pols niet ver genoeg draaien om de zijkant van mijn hand los te maken van de hals waardoor vibrato ook moeilijk gaat ☹️. Ik hoop dat dit toch ooit beter lukt.
Het opus 1 van Ševčík beslaat vier delen waarvan het eerste alleen betrekking heeft op oefeningen in de eerste positie. Ik kreeg het, lang geleden, in mijn eerste jaar les al voor mijn neus. En voor wat betreft die virtuoze bedenksels die ik vervolgens noemde meende ik kunnen volstaan met de mededeling dat dit van mijn kant wat ironisch bedoeld was. Maar ik zal in de toekomst vooraf waarschuwen als ik weer mijn toevlucht neem tot dit kennelijk niet voor iedereen aansprekende stijlmiddel
Met het risico wat teveel vragen te stellen, toch nog even deze: er is me gezegd om de volledige etude zo vloeiend mogelijk te spelen, de bedoeling zou zijn dat alle noten gebonden klinken dus niet losstaand van elkaar. Voor de noten die in één boog gespeeld worden is dat geen probleem, daar is het vooral letten op een mooeie wissel tussen de snaren maar blijkbaar moeten ook de noten die niet in een zelfde boog gespeeld worden "gebonden" klinken. Dit lijkt me niet te lukken en is een punt van frustratie. Zijn er tips, tricks of zaken waar ik op kan letten om noten die in in een aparte boog worden gespeeld "vloeiend" te laten klinken? Hopelijk is mijn vraag duidelijk.
Ik kreeg vanavond bericht via Whatsapp van de lesgeefster dat Pellonpekko 'klaarligt' Morgen mijn zesde les als ik goed kan tellen. Ik ben heel erg benieuwd. Maar tegelijkertijd had ik ook aan mineur toonladders moeten werken, ik heb het daarstraks nog eens geprobeerd , voorlopig zie ik het niet echt zitten, dus wat dat betreft heb ik morgen een extra zetje nodig. Maar het is meestal wel zo dat ik van de taken die ik meekrijg niet alles even grondig oefen. Gerichter oefenen in plaats van vrij en blij vanalles spelen is volgens mij mijn grootste uitdaging. Ik mag die toonladders echt niet nu al gaan negeren, het hoort erbij en als het lukt vind ik het leuk, maar deze vingerzetting voelt helemaal verkeerd aan voor mij. Of met andere woorden : als ik iets moeilijks tegenkom, is mijn eerste reflex dat even mijden, of er met een boog omheen te lopen En dan opeens is daar : de volgende les!
Ah ja, vermijding is natuurlijk heel menselijk, je ziet het niet alleen bij kinderen en pubers, maar net zo bij volwassenen! Zouden er mensen zijn die vermijdgedrag níet bij zichzelf herkennen? Maar als je het over toonladders oefenen hebt, misschien is het wel helpend en motiverend te weten dat het oefenen ervan op je strijkinstrument je uitermate goed helpt om steeds beter te intoneren. Je bent al goed op weg, dat liet je horen, maar je wilt altijd beter en dat is een goed streven. Laat nou net toonladders spelen je zo goed helpen bij je missie om steeds verder en beter te komen op de viool. Weet je wat ook zo leuk is: er komt een moment dat je van het "iets moeilijks" oefenen juist wel energie krijgt. Dat je door hebt dat je juist dan zoveel verschil maakt, mits je de taak maar handig opsplitst en niet eindeloos blijft hangen in wat wel lukt. Ik ben mijzelf ook tegengekomen bij het leren cellospelen, en mijzelf temmen en toespreken is nog aan de orde van de dag!
Zeer wijze woorden Marcelita en ja, ik wist al dat het me gaat helpen bij intonatie, maar dat het uitermate goed helpt zo heb ik het nog niet gehoord. Ik ga het deze week na deze les anders aanpakken: ik ga gewoon eerst mezelf opleggen te beginnen met wat toonladders. Mineur toonladders dan. De majeur toonladders die ik al geleerd heb oefen ik wel al, ik doe dat voor ik stukken speel, dan weten mijn vingers weer goed waar ze moeten beginnen en waar ze heen moeten. Ik ben heel erg benieuwd naar de les zo meteen, in het vioollokaal (is eigenlijk een ingerichte studio) klinkt die viool van mij echt prachtig luid en vol klank, heel anders dan thuis. En wat echt heel erg leuk is aan de lesgeefster: ze begeleidt graag op piano of accordeon, dan ben je fijn samen muziek aan het maken. Viool + accordeon = TOP!
Ik ben niet zeker of we het over dezelfde etude hebben. Wel heb ik gemerkt dat de etudes voor verschillende doelstellingen worden gebruikt. Zowiezo klopt het dat er geen akkoorden worden gespeeld, maar je moet wel voor bepaalde tijd de vingers in positie houden zoals aangegeven door delijnen onder de noten. Ik heb het eerste blad toegevoegd. Het gaat dus over maat 6. je moet zowel de lage si als de lage re vasthouden. Ik hield ook de hoge si en re vast en daarom was het voor mij moeilijk om met de 3de vinger de re correct te positioneren. Het lukt me wel als ik de eerste en 2de vinger loslaat en dat doe ik nu ook het is echter niet helemaal volgens het boekje. Ik kan me voorstellen dat dit voor mensen die al langer viool spelen triviaal lijkt, mijn leerkracht begrijpt het ook niet en ik krijg het via de afstandslessen ook niet goed uitgelegd. Het resultaat is dat ik de re (op de g snaar) meestal te hoog speel tenzij ik zoals gezegd de andere vingers van de snaar haal. In maat 4 heb je een gelijkaardige situatie met de do maar doordat dit een kruis is en de vinger dus dichter bij de 4de vinger geplaatst kan worden lukt deze zonder probleem. Voor het vervolg heb ik ook nergens problemen omdat daar andere posities worden gebruikt, ...
Ok, dat komt inderdaad niet overeen, het lijkt erop dat het in jouw bundel gaat over etude 11. Mijn editie bevat ook 42 etudes daarom mogelijk het verschil?
Ik leerde vandaag meer kleur aanbrengen in klank door strijken, met aandacht voor losse beweeglijke vingers en losse strijkstokgrip. Ik maakte net een oefenopname, het effect is duidelijk merkbaar, mijn versie van You raise me up klinkt plots een stuk gevoeliger dan de opname die ik gisteren postte. Happy nu!
Ik zal morgen eens kijken in mijn eigen exemplaar om te zien hoe daar Nr. 13 er uit ziet. Even zoeken in de muziek.
Op twee maanden tijd heb ik al behoorlijk wat eelt op mijn vingertoppen plus een inkerving in mijn hals waar je de kinhouder en viool ingedrukt ziet staan.
Ha, ik weet hoe het zit. Mijn eerdere versie van IMSLP had slechts 40 etudes en mijn eigen oude exemplaar had er 42. Dan gaat het natuurlijk mis met de nummering. Het gaat dus om Etude 13 en wel om maat 6: die eerste vinger (Pos. II) moet blijven staan om te waarborgen dat de derde vinger correct gepositioneerd en ook in Pos. II blijft. Als dat (nog) niet lukt is hier oefening de enige oplossing.
Daar vreesde ik al voor, ik experimenteer nu wat met andere houdingen en merk dat door de viool wat meer zijwaarts te draaien het eenvoudiger wordt om mijn vingers goed te zetten. Ik ga dus proberen aan deze houding te wennen.
Ik weet niet hoe blij ik moet zijn met het stuk Pellonpekko Ik kreeg een trage opname van de lesgeefster doorgestuurd, maar ook dat klinkt aartsmoeilijk Ik heb al zo een beetje geprobeerd, voorlopig dansen die nootjes voor mijn ogen en kan ik er niet teveel van maken, ik ga het netjes uitschrijven E3-E0-....enzovoorts. Ik denk dat ik best meteen het lichtjes tragere tempo van de opname probeer eruit te krijgen in plaats van het supertraag te spelen, zoals ik tot nu toe met alle stukken moest doen. Of denk ik nu verkeerd? Hoe traag beginnen jullie te oefenen aan een snel stuk? Wetende dat deze twee weken ook mineur toonladders op het programma staan en dat ik dan die vooral op de E-snaar moet oefenen PLUS Pellonpekko... het wordt er wel niet simpeler op hè Ik ga volgende les smeken om Oh Susannah (SKILLS.)
Ik speel in het begin de meeste stukken op 60 bpm voor 8ste noten als ik het moeilijk heb met het stuk. Ik ben niet zeker maar deze oh Susannah zou wel eens met alternatieve stemming gespeeld kunnen worden, ...
Ik begin altijd super langzaam en zonder legatobogen, accenten en dynamiek. Snelle stukken oefen ik ook in alternatieve ritmes en zonder vingerzettingen (dus alleen concentreren op streek en snaarwisselingen). Ingewikkelde loopjes ook wel van rechts naar links. Oja, en om ritmes lekker te krijgen speel ik weleens alles in dezelfde noten (dus als een stuk 1/8ste noten heeft, dan speel ik bij de halve noten 4x een 1/8 noot)
