Heel grappig, ik zette toch maar weer eens deze demper op de 'gewone' cello waarop Larsen medium snaren zitten (ook de 'gewone') en de klank was ook nogal barokkkerig donker. Nu heb ik helemaal geen spijt van de metamorfose van de Vakantiechinees naar Barokchinees, maar dit was ook best een verrassing. De fluitklanken en celloklanken mengden ook heel mooi met deze ebben Roth&Junius-demper (o.a. verkrijgbaar bij het online muziekwarenhuis Thomann). De gewa Roth Sihon demper maakt de klank mild, ook donker, maar dat gaat minder ver als bij de versie Roth Junius, tenminste, bij mijn cello. Experimenteren met dempers blijft leuk met samenspel! Wat mengt het beste? Net als de kleuren op een schilderspalet, waarbij ieder met haar/zijn instrument kleuren bijwerkt en samen al luisterend tot een verreassend resultaat komt. Intussen is naast het wekelijkse feestje dwarsfluit-cello ook weer Spiccato gestart in onze vertrouwde oefenruimte. Wat was dat heerlijk elkaar weer te horen en meerstemmig cello te kunnen spelen! Ook de wereldmuziekgroep kon vorige week zaterdag weer bijeen komen in de kerk in Utrecht, ook dat was weer je muzikale hart ophalen. En of het niet genoeg is, is ook het kwartet hobo-dwarsfluit-viool-cello weer samen gaan spelen. Deze afgelopen week was zoiets als een muzikale explosie!
Dat is een eigen merk van dit vermaledijde warenhuis. Het is een gewone ebbenhouten drietand-demper, gewelfd, die bij vele (web)winkels te koop is.
Een dergelijke drietand kun je ook heel goed zelf maken, tenminste als je een stuk ebbenhout hebt en een beetje handig bent. Ben je dat niet, dan zijn er vele andere mogelijkheden om zoiets online te bestellen.
Het mag behalve ebbenhout ook palissander of buxushout zijn. Álles is zelf te maken, maar voordat je het juiste hout hebt en scherp gereedschap.......... Ze zijn voor een luttel bedrag te koop aangezien ze in massaproductie in India worden gemaakt, evenals kinhouders, stemsleutels en snarenhouders.
Ja, en dan het maken zelf, eh, sommige mensen kun je beter cello laten spelen dan met scherpe mesjes in edel hout. Het is toch echt wel vakwerk om daar een goede demper van te maken en je hebt mensen die na zo'n poging gauw naar de spoedeisende hulp moeten.
Je moet jezelf goed kennen in wat je aan kunt. Het was maar een suggestie. Als je soms ziet wat voor gevaarlijke handelingen er worden uitgevoerd met een vlijmscherp aardappelmesje, behoort een eenvoudige demper zonder bloed vergieten tot de mogelijkheden. Uiteraard zijn verschillende soorten hout mogelijk, maar een stukje grenen valt af, is niet geschikt om te bewerken.
Er zij ongetwijfeld ook wel handleidingen te vinden over hoe je eigen tandenborstel te maken, of je eigen blikopener, maar in de praktijk doen de meeste mensen toch liever een beroep op de verworvenheden van de industriële revolutie voor dit soort gebruiksvoorwerpen. Vioolbouwers maken tegenwoordig in de meeste gevallen ook hun eigen sleutels, kinhouders en snarenhouders niet meer zelf, al zouden ze het in principe best wel kunnen. Wellicht is er hier en daar nog een hobbyist met te veel tijd die volhardt in persé alles zelf maken.
Vandaar ook dat Thomann werd genoemd. Maar voor hen die dit bedrijf willen mijden heb ik een alternatief geboden.
Het lijkt mij toch dat we de zelfbouw-demper gerust weer in de map geldachtenexperimenten kunnen opbergen: leuk bedacht, maar niemand zal er aan beginnen.
Bij houten dempers speelt bovendien dat ze nog sporadisch worden gebruikt en dan nog voornamelijk in de authentieke instrumentenwereld (Barok etc.) Ook telt mee dat ze niet zo handig in gebruik zijn bij opzetten en afhalen en ze ook regelmatig kwijtraken omdat ze los van het instrument bewaard moeten wordeen. Een rubberen "dropje" al dan niet met magneetbevestiging voor de con-sordino passages en een zware studiedemper voor op de studentenkamer of in de doorzonwoning zijn de attributen die ik hier het meest over de (digitale) toonbank zie gaan. Jammer natuurlijk, want zo'n houten demper is natuurlijk veel mooier, maar zo is inmiddels al veel mooie historie naar het museum verwezen, zoals b.v. ook de gouden koets (al vind ik die persoonlijk spuuglelijk en is hij bovendien nogal controversieel)
En toch....dan ben je geloof ik nog nooit op de cellobiënnale geweest waar Stijn van Aerschot met zijn zelfgebouwde celli staat én heel speciale dempers. Heel kunstzinnig bij hem, eens opgeleid tot edelsmid, tot cellobouwer en de opgedane kennis en ervaring met diverse materialen verwerkt hij in zijn celli, strijkstokken en sourdines. http://www.cellobouw.com/node/79 Bijzondere sourdines waarbij hout wordt gecombineerd met andere materialen. Lees ook verder over wie al dergelijke sourdines hebben gekocht en waarschijnlijk ook (zo nu en dan) gebruiken.
Eh...bedoel je met een mesje in je vingers snijden (inderdaad: de eigen onmogelijkheden niet onder ogen ziende). Er zijn ook andere online muziekwarenhuizen en je kunt misschien nog het beste naar een muziekhandel gaan die het tot nu toe nog overleefd heeft. Dan steun je die zaak ook nog een keer. In die muziekhandels waar diverse instrumenten worden verkocht met diverse assessoires, daar willen ook nog wel dempers in de schappen liggen.
Ik heb het natuurlijk over de gewone gebruiksdempers die in de handel zijn, niet over de speciale handgemaakte sourdines van Stijn, die eigenlijk meer unieke kunstwerken zijn. De hele muziekhandel heeft veel last van handelshuizen als Th***nn en Arsch V****a die met prijsdumpingen de muziekwinkelier in de straat zo goed als weggeconcurreerd hebben. Dat betekent helaas ook dat lokale vakkennis steeds meer verdwijnt en de focus alleen nog maar op zoveel mogelijk geld verdienen ligt.
En naast prijsdumping heb je dus klanten, héél veel klanten, die niet beseffen dat koopjesjacht uiteindelijk zelfs tot monopolies leiden. In de prijsconcurrentie zijn "de zakken van de handelshuizen" altijd al dieper dan die van de vakhandel in de straat. Ik zie nog wel vioolbouwers en musici (die zowel docent als zelf uitvoerend zijn) die zelf een handel zijn begonnen in materialen en boeken. Hun leerlingen kunnen dan gelijk hun nieuwe lesboek bij hen kopen, nieuwe snaren en ook dempers. Qua prijs kunnen ze niet concurreren met de handelshuizen, wél in service! Ook ken ik wel een online handel die nog service weet te geven, niet behorende tot die grote handelshuizen! In Ede bestond ook vele jaren een soort muzikale Winkel Van Sinkel. Muziekinstrumenten, assessoires, bladmuziek, erg divers. Klanten kwamen om hun deskundigheid op verschillende terreinen en zo hebben ze het nog heel lang kunnen 'uitzingen'. Maar goed, al dit soort bespiegelingen horen eigenlijk in een ander onderwerp. Nu weer terug naar plezier met samenspelen. Het is nogal apart om (door corona) mee te maken dat op een moment dat meestal van diverse groepen het seizoen afloopt, dan juist weer voor even te beginnen. Wereldmuziek, Spiccato, Abim en het kwartet, het is allemaal weer voor vol doorgegaan. Komende zaterdag gaan we met Spiccato ons hart ophalen tijdens een hele middag samenspel. Daarna begint de zomervakantie, al gaan dan het kwartet en Abim nog door met degenen die beschikbaar zijn. En ook het nieuwe duo dwarsfluit-cello zal dan af en toe doorgaan. Hebben jullie ook van die muzikale 'heropenings-feestjes' gehad of nog in 't vooruitzicht?
De tip die ik eens kreeg 'gebruik gewoon een wasknijper' werkte op de mijn cello niet. Maar de kam van een cello is dan ook forser dan de vioolkam. En ja, misschien toch 'pijn aan de ogen ...' Mijn ebbenhouten sourdine uit een fabriek paste niet helemaal mooi op de kam en ik ben zelf aan het snijden gegaan. Dat lukt wel een beetje, maar het is wel keihard hout. @Marcelita , ik kan me goed voorstellen dat je met de ebbehouten sordino en Larsen (org-med) een aardig eind in de barokke klank komt. Een cellobouwer noemde het eens 'je krijgt een soort klank als de gamba'. (Maar jouw andere cello, met ProArte snaren is ook een interessante optie!).
Ik kan ook andere kleur wasknijpers gebruiken, of wacht.... misschien is dit beter: (Moet natuurlijk wel andersom, zodat het publiek ziet dat het een krokodil is, en geen groene wasknijper die als demper moet doorgaan.) Voor een cello gebruik je doorgaans ook vier wasknijpers om hem te dempen. Altviolen 2, minstens. Tot zover mijn kennis over de dempingskwaliteit van wasknijpers.
