Maite, hoe staat het met de "Lambda-alt"? Ik ben heel benieuwd hoe die klinkt vooral met het oog op de f-gaten, die een vrij groot oppervlak bezitten. Dat zou nadelig kunnen werken op de lagere frequenties.
Hey Frits, Bedankt voor je belangstelling! Ondertussen heb ik de hals er al ingezet, het is toch een specialleke geworden... Maar ben ik nog aan het nadenken over het vernissen.... Dus...het zal nog wel eventjes duren vooraleer ze te horen zal zijn... Sorry
Dank je De kleur, dat is voor mij nog een uitdaging. Ik zou graag het groene en het rode van de inleg willen behouden, maar de rest zou ik graag dat diepe geven van de viool. Dat vind ik nu juist erg mooi. Ik heb hier en daar wat informatie gevraagd...ik heb ook een mislukt voorblad en rug gekregen van mijn leraar en heb daar rode en groene inleg ingebracht, zodat ik wat kan experimenteren... Waarschijnlijk in de zomervakantie... Suggesties en advies zijn natuurlijk altijd welkom
Weer een speciaal vraagje: ik had gedacht om er eventueel een 5- snarige 3/4 altviool van te maken. Iemand suggesties hoe lang de stempenkast dan moet zijn en hoe de stempennen erin zullen passen. De toegevoegde E-snaar is dat dan een E-snaar zoals een viool? Of bestaat dat een E-snaar voor een 3/4 altviool?
Mijn "Lambda"-3/4 altviool is af!! Toch met 4 snaren, omdat de hals te smal bleek... Ook de kleur is tamelijk traditioneel....ik heb wel geprobeerd om er iets roods en/of groens van te maken, maar dat viel tegen (ik probeerde het op mislukte voor- en achterbladen) 2 violisten hebben er al eventjes op gespeeld en vonden het een leuk instrument, verbaasd waren ze dat het klonk als een altviool...(mezzosopraan...) Toch een vraagje, ik heb al zelf wat rond gezocht, maar niet gevonden: kan mij iemand helpen aan een C-snaar voor een 3/4 altviool STRONG (ik heb Dominant snaren gevonden voor 3/4 altviool, medium, maar op de C-snaar is er te weinig spanning...)?
Het is een relatief kleine alt waardoor de spanning op de C-snaar vaak te laag wordt. Het is zaak een fabrikant te vinden die een C-snaar levert met een zo hoog mogelijke snaarspanning. De door u gevonden Dominantsnaar (Thomastik) heeft een spanning van 4,3 kg. Door de keuze te laten vallen op een Helicore C-snaar gemaakt voor een 14" alt (D'Addario) neemt de spanning toe tot 5,9 kg. Toch weer 35% meer: zie → https://www.daddario.com/products/o...-viola-string-set-short-scale-medium-tension/ Dit is een snaar geschikt voor een alt waarvan de trillende snaarlengte 330mm bedraagt overeenkomend met een corpusgrootte van 14 1/8". Dit is dan de medium uitvoering. Van deze firma heb ik geen forte kunnen vinden. Mogelijk dat er nog andere fabrikanten zijn die een nóg hogere spanning (tensie) kunnen leveren.
Ik had graag een korte video hier geplaatst zodat de klank van deze 3/4 altviool "Lambda" te horen zou zijn, maar het lukt mij niet...sorry. Kan iemand dit wel, had ik graag een uitleg gekregen van hoe... Probeer via Facebook...https://www.facebook.com/100052166317402/videos/1526676441150638/
Bedankt, neen ik heb geen theorie over die Lambda-gaten...ik ben gewoon een creatieveling...en vermits ik een amateurbouwer ben, kan ik mij deze creativiteit veroorloven
Ik kom met het linkje niet bij je video terecht en vind hem ook niet terug op je tijdslijn, staat het filmpje openbaar? Met youtube lukt zeker maar dan moet je wel een account maken en opladen als openbaar filmpje. Rechtstreeks op de site lukt helaas niet volgens mij.
Sorry, stond inderdaad op "vrienden". Ik heb het nu veranderd...hopelijk kan je het nu bekijken. Jammer dat we dit niet rechtstreeks op dit forum kunnen plaatsen... https://www.facebook.com/100052166317402/videos/1526676441150638/
Wauw, dat klinkt goed! Voor zover een opname het geluid natuurlijk getrouw weergeeft lijkt me dat je hiermee een instrument hebt met heel wat mogelijkheden en een orgineel design!
De functie van de f-gaten is veel complexer dan simpelweg stellen dat daar het geluid van het klanklichaam uit komt. De corpus heeft de Helmholzfrequentie en wordt bepaald door een aantal variabelen: het luchtvolume in de corpus, de oppervlakte van de openingen en de dikte van de randen van die openingen. Als het corpusvolume toeneemt, gaat de H-frequentie naar omlaag: een volumetoename van 10% geeft ongeveer een halve toon lager. Als het oppervlak van de opening (f-gaten) toeneemt, gaat de H-frequentie omhoog: 20% meer oppervlak geeft ongeveer een halve toon verhoging. Kleine veranderingen in het corpusvolume en in het oppervlak van de openingen hebben slechts een klein effect. Ter vergelijk: het strakker inpassen van de stapel geeft al gauw een verhoging van de H-frequentie van enkele halve tonen. De H-frequentie ligt in het bereik van 260 – 280 Hz overeenkomend met c1..#c1. De randen van de f-gaten hebben een specifieke functie en fungeren als een soort massa-element om de H-frequentie te verlagen. Er treedt een soort weerstand op tegen de verplaatsing van lucht. Het is deze verdichting van lucht die het geluid doet uitstralen (richtstraling) waardoor er energie nodig is dit proces te continueren: het aanstrijken van de snaren. De unieke vorm van de f-openingen bepaalt mede de beweegbaarheid van het akoestisch centrum. De onderlinge afstand tussen de f-gaten en dan in hoofdzaak die van de bovenste gaten, bepaalt in hoge mate de beweeglijkheid in de dwarsrichting. Onderzoeken (Schleske) hebben aangetoond, dat pieken in de gevoeligheid liggen in het frequentiegebied van 2,0 – 3,5 kHz bij variatie in de onderlinge afstand. Je zou als experiment eens zo’n 50% (of nog wat meer) van het linker lambda-gat (die aan de kant van de zangbalk) met tape kunnen afplakken zodat de lagere frequenties er beter uitkomen. Probeer eerst of de te gebruiken tape zich gemakkelijk laat verwijderen anders trek je de laklaag er af en dat zou erg jammer wezen. Als je dat dan gaat doen zou je eenzelfde soort opname kunnen maken om daarmee vergelijkingsmateriaal te hebben.
Bedankt voor de erg technische uitleg, maar die gaat mijn petje te boven...Ik heb gewoon plezier bij het bouwen van leuke instrumenten en soms borrelt er creativiteit boven , tja... Ondertussen hebben er al 5 muzikanten op gespeeld, die vinden het een leuk instrument, vlot bespeelbaar en harmonisch. Ze zijn telkens weer verbaasd dat zo'n klein instrument toch nog een mooie klank kan produceren. Of die kan concurreren met de echte klassieke instrumenten, daar lig ik niet van wakker. Als er maar met plezier op gespeeld wordt.
Maar ik begreep eigenlijk dat je onderwijs volgt aan het Centrum voor muziekinstrumentenbouw te Puurs (B.). Daar zal toch wel de functie en werking van f-gaten besproken zijn? Maar wat het simpel afdekken c.q. afplakken (met schilderstape o.i.d.) van het relatief grote oppervlak van de lambda-vorm doet met het klankspectrum, lijkt je niets? Dan kun je op een eenvoudige manier vernemen wat het oppervlak doet met de klank. Is zuivere praktijk zonder mathematica.
Het zou evenzo goed kunnen dat de "unieke vorm" van de f gaten destijds is bepaald door de voorkeur voor het f (florijnen) teken, symbool voor voorspoed. Zou de viool heden ten dage worden uitgevonden dan zou het f gat vermoedelijk worden gesneden in de vorm van het NIKE logo; hedendaags overvloedsymbool en de krul zou vermoedelijk een portret van Elon Musk zijn!
Ik ga nog even verder op de vorm van de f-gaten. Aangezien de Italianen destijds niet de florijnen hadden als betaalmiddel laat ik de opmerking van Boon voor wat het is. De vorm van de standaard f-gat geeft een maximale vrijheid om de trillingen in het bovenblad door te geven. Er zijn in de loop van de geschiedenis al vele vormen toegepast: De aangegeven doorstroomsnelheden zijn genormaliseerd. Het betekent dus niet dat er maximaal een stroming van 15 ml/min. plaats vindt, maar uitgedrukt ten opzichte van de trage flow. Goed te zien is dat aan de randen van iedere vorm de grootste stroming optreedt. Bij een relatief groot oppervlak is in het centrum nauwelijks nog luchtstroming waar te nemen (cirkel en halve cirkel). De f-gatvleugels hebben een belangrijke functie! Uiteindelijk heeft de vorm van de reguliere f-gaten de tand des tijds doorstaan. Dat zal niet zonder reden zijn.
