Graag wissel ik ervaring uit met andere startende volwassen violisten. Zelf ben ik een jaar geleden begonnen met nul ervaring op de viool, ik heb alles moeten leren en ontdekken, met wekelijks tot op heden vioolles. Het notenlezen kon ik al, omdat ik altijd piano heb gespeeld van jongsafaan. Dat heeft voordelen en nadelen. Het voordeel is voor de hand liggend. Het nadeel is dat ik al snel moeilijker stukken kan spelen noottechnisch, maar het is lastig voor mij om ook de strijktechniek mee te ontwikkelen. Daarom leer ik voor mij uitdagende stukken maar ook hele simpele uit kinderlesboeken. En is het voor mij een uitdaging genoegen te nemen met mijn ‘beroerde’ strijktechniek slash horende bij 1 jaar spelen. Laat ik voorop stellen dat ik er ontzettend veel plezier en ontspanning van heb. En waar mijn nieuwe passie vandaan komt ? Geen idee. Ineens was het er. Het is groots en er komt veel bij kijken. Ik ben benieuwd naar jullie ervaring. En naar tips ook van ervaren violisten. Gewoon omdat het kan.
Hoi Saga, Ik ben twee en een half jaar geleden ook van 0 begonnen, tevens met piano-achtergrond. Ik vind het nog steeds geweldig en volg intussen alleen maar meer les: 1x/week priveles en 1x/week muziekacademie... Daarnaast speel ik mij in een symfonisch orkest... Tot op heden speelde ik op de viool van een vriendin, maar nu op zoek naar eentje voor mezelf. Een hele zoektocht, moet ik zeggen Veel plezier!
Wat goed, in een symfonie orkest ! Uiteindelijk lijkt mij dat ook geweldig ! Ik vond en vind het soms nog steeds wennen dat er geen witte en zwarte toetsen meer zijn en je zelf moet bedenken wanneer een halve of hele noot. En dat je moet werken voor de toon ipv een toets indrukken. Wanneer het lastig wordt stop ik bijna met strijken… we noemen het mijn piano-deformatie.
Ja, het is een heel andere coördinatie die je moet ontwikkelen, dat ervaar ik ook. De flexibiliteit die de hand/pols/arm vraagt om die strijktechniek te verfijnen, is hier zeker uitdaging. Een voordeel is dan weer de kracht en spreiding van de vingers in de linkerhand... Maar wat ik vooral herken is het vooropstellen van plezier en ontspanning. Viool spelen is echt een cadeau voor mezelf... Zonde dat het zo vaak afgeraden wordt om er als volwassene nog mee te beginnen. Het lijkt me voor veel volwassenen een heel gezonde bezigheid om te vertragen, te luisteren, te voelen, te focussen, te ontsnappen aan het drukke leven
Helemaal met je eens. vertragen, te luisteren, te voelen, te focussen, te ontsnappen aan het drukke leven
Inderdaad, Youtube staat er vol mee. En als het puur over een goede opname gaat kan je ook op spotify terecht.
Hallo Saga, Ook ik ben dit jaar begonnen met vioollessen, echter met slechts basis- notenkennis en in een ver en grijs verleden het spelen van een dwarsfluit en trompet in een fanfare. Mijn strijktechniek is natuurlijk ook verre van perfect, maar ik merk toch iedere keer een beetje verbetering. Gelukkig heb ik een viooldocent die het ook aanmoedigt om zelf stukken mee te nemen ( mits niet te moeilijk voor jezelf) en de focus legt op het “vooral plezier hebben”.
