Ah, dus Larsen gaat door met Magnacore; ik wist niet dat er een A en D Magnacore aan zat te komen (direct even bij jouw webwinkel gekeken, Bert). Wil je je indrukken van alle 4 eens beschrijven, bijv. onder het item cellosnaren?
De C en G van Magnacore zijn er al weer een jaartje: groot, rond en warm, minder "agressie" dan de Larsen standaard en soloïsts' en zeker minder dan de Thomastik Spirocore Wolfram C en G, die op gevoeliger instrumenten nog wel eens rare resultaten geven. Ik heb in de afgelopen maanden een aantal celli met Magnacore C en G (en standaard Larsen A en D) besnaard en het resultaat is verbluffend mooi. Of de Larsen Magnacore A en D ook dat resultaat hebben, hoop ik binnenkort te melden. Een nadeel hebben ze wel: ze zijn r**e-duur, maar een groot verschil met Spirocore is er nu ook weer niet.
Bert, Frits of andere snarenkenner: ~ wat zijn jouw bevindingen (door proberen en/of feedback van cellisten) van Larsen Magnacore G en C? ~ Wat zijn je indrukken van de gloednieuwe Larsen A en D Magnacore? (Als ik kijk naar beschrijving en gegevens op de website van Larsenstrings website zou ik denken: het typische Larsen karakter, wat meer 'bright' , in de buurt van soloist).
Naast andere toppers (snaarmerken die veel kans maken, zie hierboven) zet ik hier nog wat op een rijtje over Larsen cellosnaren. Eigen ervaring, reacties op dit forum, ervaringen van andere cellospelers en adviezen van vioolbouwers brengen mij tot: a-snaar: de Larsen a-medium doet het bijzonder goed op heel, heel veel cello's. Soms kan een forte geschikt zijn of een soft (hoewel die soms schel wordt). Daarnaast ontdekte ik de a-soft soloist, iets brillianter dan de medium. d-snaar: de d-medium is ook op heel, heel veel cello's geweldig (eventueel de forte). Ook de d-soft soloist kan perfect zijn. G-snaar: de standaart G-medium is een heel bijzondere. Een 'dunne' snaar die veel diep en resonerend geluid brengt. Echter niet op elke cello. Wie toch met Larsen verder wil op de G maakt goede kansen met G-Magnacore of de G-soft soloist. C-snaar: de medium standaart C-snaar ronkt en verdiept veel cello's. Als er ietsje meer nodig is dan valt de C-forte of de C-Magnacore te proberen.
Intussen heb ik de Larsen A en D Magnacore uitgeprobeerd. Mijn indruk/ervaring: het typische larsengeluid, wat hogere snaarspanning, zowel mooi als krachtig (brengt de cello nogal in beweging), ietsjes meer een 'randje', lijkt misschien wat op soloist. Vergeleken met standaard Larsen een 'groot' geluid en effect (zoals de naam Magnacore al zegt). Al met al bijzonder. Voor mijzelf iets teveel van het goede: ik ga door op Larsen standaard medium (dan is zowel bescheiden, klein, als ook groter en heel krachtig mogelijk).
Jan, wat fijn dat je je ervaringen met cellosnaren hebt gedeeld met ons! Ik krijg zin om met mijn snaren aan de gang te gaan. Door jouw gegevens ga ik weer door de bomen het bos zien. Ik denk dat het één van de uitdagingen van het najaar gaat worden: mooie snaren voor mijn cello!
Leuk je reactie te lezen, Marcelita, en dat de info wat inzicht oplevert. Ik wens je mooie ontdekkingen, straks in het najaar!
Video met snarentest Cello-A, door cellist en vioolbouwer: Permanent Soloist, Jargar, Permanent medium, Larsen Soloist, Larsen medium, Evah Pirazzi Soloist. Hoor de nuances in klank en commentaar:
Naast al het prachtige wat een zoektocht naar de juiste snaar op kan leveren, ontdekte ik ook weer eens hoe waar het kan zijn wat Frits hier opmerkte. Ik kreeg 2 fantastische snaren cadeau en ging aan het experimenteren. En vergelijken met mijn gebruikelijke set. Na een paar wisselingen klonk er helemaal niets meer. Tot de cello weer een tijdje met rust gelaten werd .... .
Ha, weer zo'n informatief filmpje (#29). Maar ja, het zegt ook iets over zijn cello. En wellicht dat er meer factoren meespelen. Hoe snel heb je dan gewisseld om het zover te krijgen dat er helemaal niets mee klonk? Als ik snaren ga uitproberen, moet ik dan niet minstens een week per verandering nemen?
ja, informatief. De 2 films daarboven ook wel, maar dat is uiteindelijk reclame. Die van #29 is echt testen en indrukken bespreken.
~Effect van snaren gewissel: het ging als volgt: ik kreeg Magnacore A en D cadeau. Prachtige Larsen snaren met forse spanning. (Wie in de grote zaal wil spelen, een kanon aan geluid nodig heeft, en tevens het prachtige Larsen geluid wil, kan er veel aan hebben). Voor mij en mijn cello was het veel beter terug te gaan naar Larsen Standard medium. Dus heb ik de Magnacores weggegeven. Intussen had ik al 2 keer gewisseld (proberen en nog maar eens). Toen ik de medium terug plaatste was het geen gehoor. Ook met een nieuwe niet. ~Hoe ik het weer op orde kreeg: ik liet de cello een tijdje met rust - zette de nieuwe medium er op - spande 'em op tot g - tijd later tot as - uiteindelijk pas tot a. Resultaat is dat de balans terug is en alle 4 snaren heerlijk hun werk doen! ~1 week per verandering: ws niet echt nodig, maar het zou perfect werken. PS Marcelita, als de mensen waar de Magnacores nu naar toe zijn deze niet konden gebruiken had ik jou willen aanbieden om ze eens te proberen (n.a.v. #26).
Reactie op PS: Dát is een aardige gedachte! Maar ook ik speel niet op grote podia waar ik een kanon aan geluid nodig heb. Dus is het goed dat het naar mensen is gegaan die daar eerder mee geholpen zijn. Dank ook voor de beschrijving van je snarengewissel! Dat van mij gaat ook een keer beginnen. Eerst nog even het strijkstokgebeuren afronden. Dat doe ik binnenkort en zal ik nog even vermelden op de passende plek op dit forum.
~kanon: ja, ik vermoed dat degenen waar de Magnacores nu komen er wel veel mee kan. Misschien had uitproberen je opgeleverd dat je ontdekt of het karakter van Larsens bij jou en je cello passen (met het risico dat je daarna alsnog naar medium ofzo zou moeten). ~ik ben benieuwd waar je tzt uitkomt en hoop dat je verrijkende snaren vindt. ~en nu eerst de stok dus; succes!
Opvallend is dat de Magnacores, in deze combinatie, het dus op meerdere celli goed deden, verbluffend mooi zelfs. Dat maakt het des te interessanter. Wie weet ga ik er eens mee aan de slag? (Nu speel ik met een set Larsen Standard, ook zo ongelofelijk mooi-rond-warm-sprekend-krachtig).
Ha, ik verheug mij al op het volgende project: snaren. Project strijkstok is zo goed als afgerond. En dan is er al een mooie snarencombi 'voorgekookt'. 't Zou zomaar kunnen dat ook mijn cello hier goed op reageert. 't Zou ook héél fijn zijn, dan ben ik daarna voorlopig weer helemaal goed toegerust. En anders liggen er nog andere suggesties intussen klaar, dus dat gaat goedkomen!
Intussen weer eens dit 'draadje' eens nagelezen en de volgende stap gepland. Zeer binnenkort ga ik naar mijn adresje. Ben zóóó benieuwd hoe het uitpakt op mijn cello!
Veel succes en plezier. Ik vermoed dat je verrast gaat worden!! (Soms, door smaak/voorkeur van cello en speler, wordt het een zoektocht. Wat dan weer leidt tot prachtige alternatieven).
Ja, daar verheug ik mij ook op! Ben al zo blij met wat er met mijn stok lukt en dat is niet alleen maar doordat ik in algemene zin vooruit ben gegaan. Ik speel nu met heel eenvoudige beginnerssnaren (Jargar, geloof ik); het kan zoveel mooier!
