Het hangt sterk van de methode af of je in het begin al verschillende posities krijgt. Vaak speel je lang in de eerste positie voordat je doorgaat naar een andere, maar er zijn ook leraren die menen dat je beter meteen verschillende posities kunt leren. Zo is op een cello de vierde positie eigenlijk makkelijker te vinden dan de eerste, omdat je dan aan je duim in de ronding steun hebt. In de methode van de 21ste eeuw speel je na de losse snaren eerst alle snaren met de eerste vinger in de eerste positie en daarna volgt op alle snaren de eerste vinger in de vierde positie. Dan komt de volgende erbij in de eerste positie en dan in de vierde, enz. Je kunt dan best na 4 lessen al meerdere posities gehad hebben. Zelf kreeg ik in mijn eerste les al een oefening (zonder boek), waarbij ik steeds moest wisselen tussen de eerste en vierde positie. Voor mij heeft het wel gewerkt, ik ervaar geen verschil in vertrouwdheid tussen de eerste en vierde positie. Ik heb geen ervaring met viool, maar denk dat het daar ook zo zou kunnen.
Bij viool leer je echt alleen eerst de eerste positie en pas na een paar jaar komt er positiespel aan bod. Ik ken aardig wat viooldocenten en methodes en die werken allemaal zo.
Er zal bij het aanleren van posities een verschillende benadering bestaan tussen cello en viool. Na vier lessen viool spelen al met de derde positie beginnen lijkt mij niet alleen ongewenst maar komt ook niet voor. Hoe het aanleren van posities bij de cello is weet ik niet: ik heb nooit celloles gehad.
Ik ben ook benieuwd welke spreiding van vingers nu moeilijk bleek op de G-snaar. Ik neem aan dat de eerste vingerzetting die iemand leert op de G-Snaar de G majeur toonladder volgt. Dus de open G, een A, een B en een C. In het 'Spaanse liedje' zit blijkbaar iets anders op de G-snaar, misschien een Bb, waardoor de spreiding tussen middelvinger en ringvinger een hele wordt in plaats van een halve? Hoewel zo'n spreiding voor de G-majeur toonladder op de A- en E-snaar al nodig is.
Ik kom straks even uitleg geven, nu even druk met viool, maar het is dus niet dat ik verdwenen ben. Ik moet het zelf nog even goed bestuderen haha.
Ik kijk nog eens naar de nummertjes bij de noten op de G-snaar op het einde die de lesgeefster er heeft bijgeschreven : voorlaatste = vinger 3 (een do dus) en laatste =vinger 2 (een si). Er staan twee kruisen bij de solsleutel, nu valt me net te binnen dat dat iets betekende, ik dacht fa en do worden kruis/ een stukje hoger gespeeld, maar ik begrijp het niet meer nu, moet ik dan die laatste do kruis spelen? Is dat waarom mijn vingers zo moeilijk gezet raken? Ik moet van de lesgeefster daar middelvinger en wijsvinger en ringvinger op dezelfde afstand uit elkaar houden in plaats van de wijsvinger apart en middelvinger en ringvinger samen voor de opbouw, en dan moet ik dus die do en si spelen. Maar in de rest van het stuk komt ook een hoge do voor maar die speel ik toch niet kruis? Denk ik toch niet? Sorry als ik nu ik weet niet hoe belachelijk klink met de termen die ik gebruik, maar tot zover wat ik nog min of meer meen te weten over notenleer en wat telt eigenlijk in dit hele verhaal is wat ik maar niet kan vatten op de viool: mijn ringvinger wil niet apart zijn, die wil samen met de wijsvinger horen. Ik heb nu de uitleg gekregen over hoe mineur toonladders te beginnen oefenen en hier gaan we verder met het isoleren van de ringvinger die bij mij getrouwd is met mijn wijsvinger ofzo: de bedoeling is dat ik af en toe eens probeer een korte toonladder te spelen met een kleine afstand tussen 1 en 2 in plaats van tot nu toe tussen 2 en 3, waardoor het droef klinkt en niet vrolijk.
Ik denk dat de Cis op de G-snaar problemen geeft? Dan komen vinger 3 en 4 tegen elkaar ipv 2 en 3 en dat is lastiger. In mijn lesmethode werd die lage Cis in de eerste maanden nog even gemeden.
Ja, die laatste do moet je inderdaad met een hoge derde vinger (ringvinger) spelen. En ja, dat is even lastig, vooral op de G-snaar. Wat een beetje kan helpen is om je elleboog genoeg naar rechts (van jou uit gezien) te bewegen, dan krijgen je vingers wat meer ruimte. En zorg er voor dat je duim niet aanspant. Die zit op de A-snaar en is je middelvinger, tweede vinger. Dat is al een hoge tweede vinger, wat je gewend bent. Dat is die 'opbouw' die je van je lesgeefster hebt geleerd. Daarin zit dus al een hoge do (Cis). Probeer in ieder geval ontspannen te blijven. En van daar uit je vingers op de juiste plek te zetten. Gaat lukken!
Ik val hier helemaal achterover, ik lees hier wat jij schrijft Idb, en daarna heb ik een prentje 'Vingerzetting voor viool voor de eerste positie 'op wikipedia bekeken. Wat ik dacht dat een gewone do was is gewoon kruis. En zoals ik zie doet er zich ter hoogte van die uh plek (positie durf ik niet meer zeggen haha) hetzelfde voor op de D-snaar met de fa en op de E -snaar met de sol. Wow, dat had ik echt niet door, dat dit kruisen waren, ook met toonladders te spelen is me dit compleet niet opgevallen. Hoe kan dat nu?! Ik ga nu even mijn partituren van de stukken tot nog toe bekijken en zien wat bij die solsleutel staat telkens vooraan.
Ik heb meteen een oefeningetje gedaan nu ik denk te begrijpen welke spreiding je bedoelt. Op de G-snaar speel ik heel langzaam: G, A, B en C#, waarna ik weer van C# afzak naar G. Datzelfde patroon van 3 keer een hele stap herhaal ik dan op de andere 3 snaren. Op de G-snaar is het inderdaad het meest lastig. Ik had deze spreiding nog niet veel geoefend, behalve dat deze even voorbij komt als ik een chromatische oefening doe. Leuk! Dus voor alle snaren wordt het dan: G-A-B-C# D-E-F#-G# A-B-C#-D# E-F#-G#-A#
"Vertaald": sol-la-si-verhoogde do re-mi-verhoogde fa-verhoogde sol la-si-verhoogde do-verhoogde re mi-verhoogde fa-verhoogde sol-verhoogde la Dus voor alle snaren hele afstanden (secundes) tussen de vingers, dit is inderdaad als je dat niet gewend bent een grote spreiding tussen de vingers onderling.
Ik heb meteen een andere vraag. Stel ik wil opeenvolgend op de G-snaar de volgende tonen spelen: G-A-A#-C#. Als ik dan mijn middelvinger gebruik voor de A# (verhoogde la) en mijn ringvinger voor de C# (verhoogde do), dan wordt de spreiding zelfs '1,5' tussen middelvinger en ringvinger. In zo'n geval wordt het misschien handiger om die C# (verhoogde do) met de pink te spelen, lijkt me. Hoe zit dat?
Dat ligt er aan hoe het stuk dat je aan het spelen bent verder gaat. Als je verder komt leer je dat nog allemaal. Er is nog een lange weg te gaan, maar het zal vast gaan lukken allemaal.
Bedankt Ria, Ik had wel verwacht dat het er maar vanaf hangt wat het meest handige is. Dat verschilt natuurlijk per situatie. Wil je daarna die D op de G-snaar met je pink pakken om vibrato te kunnen geven of speel je een D op de open D-snaar daarna bijvoorbeeld. Daar maak ik me nog niet druk om, want ik heb inderdaad nog een ontzettend lange weg te gaan. Voor het gebruiken van vibrato zal ik minstens 2 of 3 jaar verder moeten zijn, als ik flink blijf doorzetten natuurlijk. Eerst moet ik de intonatie zonder vibrato maar binnen een acceptabele marge leren te vinden en snel corrigeren. Maar er zijn nog fundamentelere zaken die ik eerst moet leren. Gelukkig heb ik daarin weer een positieve stap gezet door een proefles aan te vragen bij de muziekschool in de buurt. Ik ben er inmiddels van doordrongen dat het wel heel handig is om qua houding en grondbeginselen niet zelf het wiel uit te willen vinden, want dat wiel rolt uiteindelijk misschien wel een keer, maar het kan vast 'ronder' met een beproefd en bewezen 'wiel'.
op de G-snaar: de middelvinger wordt (in de meeste gevallen) niet gebruikt voor de A#, daarvoor wordt de wijsvinger een halve toon opgeschoven. Wanneer dan de C# gespeeld dient te worden (met de ringvinger) is dit weer een 'normale' grote secunde.
Is niet erg, gewoon lekker spelen. De meeste liedjes die je in het begin krijgt zijn gewoon lekker geschreven in die vingerzetting en dan kun je dat gewoon lekker oefenen om dat helemaal in de vingers te krijgen. Als dat 'stevig staat' (en dat is heel handig en ook wel belangrijk, dat je dat gewoon echt goed in de vingers en je oren hebt), dan komen er ook andere plekken bij. Die Cis op de G snaar (hoge Do) is misschien dus juist voor nu wel even onhandig voor je, omdat het je afleidt van die vingerzetting. Maar soms kan het echt niet anders bij een liedje.
Niet vooruit kijken, er zijn nog zoveel dingen die je moet leren, maar dat gaat stapje voor stapje hoor. Richt je nu vooral op je houding en op de zuiverheid en geniet van je lessen en je vorderingen.
