Jee, Marloes, ook al zo'n uitgebreide muzikale voorgeschiedenis! Merk je nu nog bij notenlezen dat je ooit een bes-gestemd instrument (klarinet) hebt gespeeld? Dat de noot die je wil spelen dus heel anders klinkt dan wat je van je klarinet gewend was qua toonhoogte?
Nee totaal niet. Alleen in het begin zag het noten schrift er een beetje raar uit. En ik moet zeggen, noten lezen vind ik echt rottig om te doen. Nu 4 jaar verder met lessen gloort er toch nog hoop aan de horizon dat ik het ooit nog eens vlekkeloos ga leren Maar noten lezen kost gewoon wat extra moeite, maar dat heb ik er graag voor over. Verder ben ik van nature iemand die graag op gehoor speeld en niet van papier
Tenorviool? Als ik hierop google krijg ik heel veel plaatjes... Hoe ziet die van jou eruit? Nieuwsgierig!
Voorlopig heeft die nog geen ander baasje gevonden. Ik wil wel dat die goed terecht komt.... Heb trouwens ook nog een echt goede didge hier voor een liefhebber, een hele mooie. Niet voor de krijg, daar is die echt te kostbaar voor, maar als iemand nog iets speciaals zoekt.....
Het is een copie van de Stainer tenorviool uit 1650. Hoewel die een barokhals en toets heeft, is de mijne modern uitgevoerd om een wat breder repertoire te kunnen spelen. De corpuslengte is 45 cm. Hij klinkt dieper dan een altviool en heeft een heel uniek geluid. De bespeelbaarheid is wel wat lastig. Het leuke is wel, dat de tenor viool dezelfde stemming heeft als een viool maar dan een oktaaf lager, wat maakt dat je er ook vioolmuziek op kan spelen...! Maar dan wel wat langzamer
Ja ,is dat vreemd? Blazers en trommels. Ik kan mij nog goed herinneren hoe wij buiten in de regen speelden en wanhopig probeerde de bladmuziek leesbaar te houden, met vingers stijf van de kou, proberende om de muziek nog een beetje redelijk te laten klinken.
Bij ons is de fanfare het terrein van koperblazers en slagwerkers en bij de harmonie spelen de houtblazers mee, zoals klarinettisten.
Dat eerste is wel zo; je hebt wel snel een degelijke klank. Moeite met de fa-sleutel verwachtte ik ook maar dat bleef uit. Je pikt dat snel op, nieuw instrument, nieuwe sleutel. Moeilijk vind ik het plaatsen van alle vingers indien mogelijk, bij viool is dat meestal enkel een ankerpunt. En de linkerduim, die wil nog wel liever de vioolduim zijn heb ik de indruk
Dat zou zo chill zijn als dat bij mij ook zo is, zie daar nog steeds btje tegenop Haha jaaa, ik lette er met spelen ook op, neee je moet naar links eigenwijs!
Ik neem aan dat het dan een harmonie moet zijn geweest. In een fanfare zijn de saxofoons de enige houtblazers. Verder alleen koperblazers (en slagwerk).
Als kind zette ik mijn vingers wel eens op een orgel. Sommige tonen gingen goed samen: mijn eerste akkoorden. Later van spaarcenten een gitaar gekocht en vrienden leerden mij spelen. De gitaar bleef jaren lang een maatje. Op de piano probeerde ik de gitaardingetjes om te denken en de piano werd een vriend. Ik hielp ook iemand wegwijs te worden op de toetsen en ineens werd ik als leraar gezien. Ondertussen hield ik zoveel van de cello dat ik, luisteraar, ook speler werd en les nam. In een band deed ik naast cello ook enige tijd basgitaar. De laatste jaren is het helemaal cello geworden.
Alleen zingen wordt bar weinig genoemd! Daar maak ik mij ook schuldig aan, dus zal ik nog twee projecten noemen waar ik aan heb meegedaan=meegezongen bij de alten. Beide projecten waren van de culturele organisatie van de UvA: Crea en viel onder muziektheater. Het ene seizoen hebben we daar The Fairy Queen van Purcell uitgevoerd met theater en al. Wat we opvoerden, was niet echt de officiële versie, maar een eigen 'draai', en de bij die 'draai' passende klassieke werken werden ook klassiek uitgevoerd met koor, solisten en orkest. Het andere jaar dat ik meedeed, was "Die Schöpfung" van Haydn aan de beurt. Het oratorium werd niet geheel uitgevoerd en er werd theater toegevoegd, waarbij we zelfs zingend eenvoudige acrobatiek uitvoerden. Voor strijkers geldt: vocaal denken! Eén van mijn cellomaatjes hier in de regio is daarom zelfs op zangles gegaan!
Hier een zanger(es)! Het blijft gaaf om stukken die ik in koren gezongen heb nu als violist te begeleiden.... Bv Gloria van Vivaldi. Je strijkt je trouwens het kleplazerus het eerste deel, terwijl het voor zangers een redelijk tam stuk is... Verder beetje piano, gitaar ooit, cornet ooit, blokfluit
Terwijl je toch zou denken dat je als strijker dan toch meer het vocale volgt en het dus niet zo kleplazerus druk zou hoeven te hebben? Of worden hier de zangers begeleid met heel drukke nootjespatronen bij de strijkers? Ha, Marjet, jij ook al multi-instrumentalist en cornet heb ik nog niet eerder gezien in dit topic!
Hoe strijk je kleplazerus? Spiccato lukt, collegno ken ik ook, maar kleplazerus?.... O, wacht, strijken na een glaasje wijn wellicht? Eens geprobeerd, levert niet veel soeps op. Wel gelachen....
