@Jaap: Het probleem met voorbeelden geven is, dat ze meestal mank gaan. Zo ook hier. De moderne water gedragen verven (en dan heb ik het nog niet eens over de acrylverven!) halen het qua eigenschappen niet bij de oude alkydverven (ik heb als chemisch technoloog er meer dan een jaar research aan gedaan, zodat ik weet waarover ik het heb). Ik kan kennelijk niet bij je overbrengen, dat je het gehoor niet traint wanneer je je toevlucht zoekt bij een hulpmiddel. Je zult toch ook een keer zonder die juf die steeds voor jou corrigeert, een stuk moeten kunnen spelen? Het voorbeeld met het fietsje met twee zijwieltjes: het kind zal nooit leren fietsen op twee wielen zo lang de zijwieltjes er aan blijven zitten. Dus die zijwieltjes zullen er toch een keer af moeten. Dat zul je toch met me eens zijn? Zo ook die tuner: die zul je een keer moeten laten ‘rusten’. Doe je dat niet: dan zal het nooit wat worden. Deze laatste bewering noemt iemand kort door de bocht, maar is het niet meer een zich verschuilen voor de realiteit? Dit is mijn mening en daar blijf ik bij, omdat ik met al de gegeven voorbeelden geen steekhoudende argumenten heb gezien die mij van mijn ongelijk overtuigden. Maar dat neemt niet weg, dat je geheel vrij bent (gelukkig) om te doen wat je het beste vindt. Wie ben ik om te zeggen hoe jij viool moet gaan leren spelen? Frits
@Deano: Ik heb niet gereageerd omdat in je verhaal eigenlijk de oorzaak al werd aangegeven: de fijnstemmer zou het probleem zijn. Tot die conclusie ben je zelf gekomen, omdat er nog wat spanning op de E-snaar zat en de stemsleutel nog vast zat. Met deze gegevens leek me dat een plausibele verklaring, zodat de aanschaf van een nieuwe fijnstemmer de oplossing zou moeten brengen. Echter, nu vernemen we dat je graag een reactie had willen hebben, want stel je voor dat je het mis zou hebben? Ja, wat ook nog kan is dat de snaar is gebroken ergens in de omwikkeling op de stemschroef. Dan is de spanning er nagenoeg af, maar toch zit alles nog op z’n plaats. Je had mogelijk informatie kunnen geven over hoeveel spanning er dan nog op de snaar zat, waardoor het uitgesloten zou zijn dat het om een kapotte fijnstemmer zou gaan. Want met een breuk in de snaar zal er niet veel spanning meer op staan. Maar ik kan me ook goed in denken, dat je die informatie niet geeft omdat er niet naar gevraagd wordt. Het lijkt me ook dat de snaar gebroken is en wel op de plek ergens op de stemsleutel. We horen het wel. Frits
Hoi Frits, Fijn dat je toch nog even reageert. Ik ben nog maar een leek hoor wat fijnstemmers en stemsleutel betreft. De snaar ziet er nog heel uit maar is behoorlijk slap. Er komt werkelijk geen geluid meer uit als ik eroverheen strijk met de strijkstok. Heel raar. Ik zie zo geen breuk. Maar ik kan me goed voorstellen dat de snaar wel gebroken is omdat het echt pats! was. Ik dacht echt dat bij een breuk die snaar los zou komen en je die breuk echt zou zien. Daarom dacht ik er niet aan. Maar ik ben benieuwd of die fijnstemmer daarom losser is dan de andere 3. Kan dat?
De snaar kan losgeschoten zijn en moet dan opnieuw in het gaatje in de stemsleutel worden gedaan. Mogelijk ook is de snaar van het type omwonden staalsnaar; de kern is dan gebroken en de snaar "hangt" dan nog aan het dunne aluminium of chroomstalen wikkeldraadje. Fijnstemmers gaan feitelijk nooit kapot, tenzij je de schroef per ongeluk verbuigt of dat de schroefdraad beschadigt.
Het gaat er mij om dat je in 't begin van je vioolopleiding zuiver leert spelen. Met die ene les per week kom je er m.i. niet. 't Is zeker in het begin een dagelijkse gehoortraining. Als je op volwassen leeftijd met vioolspelen begint, wil je na verloop van tijd wel wat vordering horen c.q. zien. Niets is frustrerender dat je na maaaaanden nog steeds met Kortjakje opgescheept zit. Daarom dat ik die tuner intensief gebruikt heb en soms nog gebruik.
Frits, waar haal je vandaan dat een tuner altijd gebruikt blijft worden? Is dat je probleem? Sorry, ik heb hier geen zin meer in.
Vanavond ben ik weer naar les geweest. De snaar bleek dus gewoon losgeschoten te zijn. Dus die grote stemsleutel was losgeschoten. Ik had dus toch gewoon door mogen draaien om de snaar op spanning te krijgen. Ik durfde dat niet. Maar een volgende keer zal ik dat zeker proberen. Of ik dan de toon goed krijg is een ander verhaal. Maar proberen is beter dan niks doen toch? Het was in ieder geval een fijne les. Ik heb weer wat andere oefeningen bij. Volgende week krijg ik wat oefeningen met de vingers van de linker hand. Leuk! maar wel spannend. Want gaat mij dat lukken?
Of course dat het jou gaat lukken Het is maar het prille begin van alle moeilijkheden die er nog op je af zullen komen. Binnen een paar weken vind je je volgende lesje al een piece of cake in vergelijking met wat je dan aan het leren bent :lol:
Ik hoop dat het echt zo gaat Marleen! Maar... eigenlijk zie ik dat bij Debbie ook. Eerst vindt ze het keimoeilijk. Ik help haar dan met de cd's aan te zetten en wat aanmoedigen. Na een paar keer oefenen speelt ze het deuntje! Hopelijk pik ik het ook zo snel op. Vanmorgen wou ik gaan oefenen. Doe mijn koffer open en wil de viool eruit halen. De G-snaar lag er hardstikke af! Welja!! zei ik. GRRRR! dacht ik. Dus... ik heb mijn viool opgepakt en ben naar de vioolbouwer gereden. Hij legde de snaar er zo op. Dus ik zei; He, nu heb ik niet gezien hoe je dat doet. Dus... hij haalde de snaar er weer af en heeft me langzaam laten zien hoe je dat doet. Ook het stemmen het aandraaien van de grote stemknoppen heeft hij me uitgelegd en ook de fijnstemmers. Ik ga toch zelf oefenen met stemmen vlak voordat ik naar les ga. Maar eerst met de fijnstemmers. Dat mijn snaren losschieten heeft met de weersverandering te maken. Met de luchtvochtigheid. De E-snaar is een stalensnaar. Die anderen niet. Ik ben vergeten wat voor snaren het wel zijn. Ik wil dit dus allemaal zelf kunnen. Want als je niet kan oefenen als een snaar losschiet, dan schiet ik ook los! :lol: Deze week heb ik op vrijdagmiddag les. Want 's avonds kan mijn juf niet. Debbie mag woensdagmiddag al komen. Ik ben zo blij dat ik bij de vioolbouwer ben geweest. Ik weet nu hoe de snaar vast te maken. Nu hopen dat het me lukt als het weer voorkomt.
Hey Anouschka! Het is hier weer erg kalmpjes op het forum :/ Strijkers zijn blijkbaar geen grote kletsers Blij dat je snaar weer in orde is en dat je nu weet hoe het moet. Vraag me af wat voor snaren ik heb. Minimum twee verschillende soorten in elk geval: één met een rood draadje, en aan de overige met groene draadjes zit er respectievelijk niks, een geel plastiekje en een zwart plastiekje. Ze zien er verschrikkelijk cheap uit, zo'n beetje als ijzerdraad uit de knutseldoos. Hoop ook echt dat ze het zijn, dan ga ik in extase vallen wanneer ik eindelijk een betere viool heb. Hoe zien ze er bij jou uit? En heeft de vioolmaker je gezegd wel merk/soort er bij jou op zit? Ben al ver vooruit aan het spelen op mijn huiswerk (8 stukken te ver, nu met de hoge do en de re erbij). Jij hebt blijkbaar een CD'tje, ik niet. In het begin was het wel even vloeken, maar ik merk dat de melodie al snel boven begint te drijven bij het oefenen. Dat is echt leuk: eerst heb je geen idee wat het moet voorstellen (behalve bij kortjakje dan ) en denk je, wat lelijk, hier zit geen melodie in! (het is altijd iemand anders zijn schuld) en dan komt het te voorschijn. Had hier op het forum ergens gelezen dat de klemtoon normaal op het trekken ligt, en dat helpt ook om de melodie te vinden. En het leukste is, dat als je moeilijker dingen begint te doen, de vorige dingen een stuk makkelijker worden. Iets in één ruk zonder één verkeerde, valse of hese noot spelen lukt alleen uitzonderlijk/toevallig, maar de klank komt er al beter door. Ook wat het strijken betreft: mijn juf laat me altijd halve en hele bogen spelen van de slof te beginnen, maar in mijn boek staat er om van het midden tot de tip te gaan, en ik merk dat de klank er dan beter door komt en de strijkbeweging ook makkelijker recht uit te voeren is. Joepie! ('t zijn wel hoogtes en laagtes met de viool, heb soms het gevoel tot aan mijn knieën door de modder te ploeteren en de joepiegevoelens zijn maar van korte duur )
Het is inderdaad stilletjes hier . De G-snaar klonk niet echt lekker vond ik. Niet zoals ik gewend was en ik heb zelf de toon gezocht die ik normaal hoor. Ik heb 'm nog niet pietjesprecies. Maar wel bijna. Er is bijna geen verschil te horen. Dus.. ik kan weer oefenen! Bij de krul hebben mijn snaren een paarse draad. Bij de fijnstemmers hebben ze allemaal een andere kleur. De E is geel. De A is groen. De D is blauw en de G is paars. Maar misschien hangt het gebruik van kleuren van de bouwer af? Ik las ergens... dat de E-snaar vaak een metalen snaar is. Bij mij volgens mij ook. De anderen zijn dan van ander (natuurlijk) materiaal met een metaal (?) laagje eromheen. Ja ik heb een cd'tje. Erg fijn hoor! Bij Stepping Stones, waar ik nu mee bezig ben, staan eerst alle oefeningen/deuntjes instrumentaal. Daarna staat alles er nog eens op met een violiste die meespeelt. Dus als je het niet meer weet, kan je dat even afluisteren. Debbie laat ik soms zelfs met de violiste meespelen als een stukje nieuw is voor haar. Kortjakje heb ik niet eens geleerd. Dat speel je op de E en de A vertelde de vioolbouwer vanmorgen en met dat liedje stem je heel goed je viool. Ik zal eens kijken of ik dat mezelf geleerd krijg. Dat liedje. Ik heb even teruggekeken en nog niet verteld... een oefening om het strijken van kort naar lang en van lang naar kort te leren. Je zet je strijkstok in het midden op een snaar. Dan strijk je kort een noot van 1 tel. Dat blijf je doen. Een noot van 1 tel. Maar de streken moeten steeds groter zijn totdat je zowat heel je stok gebruikt. (dat lukt me nog net niet) Daarna terug. De streken worden dan steeds kleiner. Bij deze oefening moet er vooral gelet worden op je houding en vooral op het "deurtje open, deurtje dicht" van de onderarm. Er hoeft niet gewisseld worden van snaar. In het begin strijk ik de noten vanaf het midden van de stok. Maar als je een noot van 4 tellen hebt, dan begin je bij de slof of juist bij de punt. Ligt aan de afstreek of opstreek. Nieuwe stukjes spelen zijn soms moeilijk. Maar alle stukjes heb ik al zovaak gehoord van Debbie. Het klinkt voor mij allemaal zo bekend. In mijn hoofd lijkt het of ik ze allemaal al kan. Maar doen is anders dan denken. :lol: Voor ons waren vrijdag een paar meisjes samen aan het lessen. Een jaar of 12 a 13 zijn ze. Die speelden toch al leuke liedjes. Dus ik vroeg lachend aan de juf; Hoelang moeten we daarvoor op les zijn? Ze vertelde dat die meisjes met hun 6 jaar begonnen waren. Maar het eerste jaar leren ze nog geen noten maar leren ze spelen op gehoor. Die fase slaan wij over. Dus... mogelijk zijn wij iets sneller zover. Toch, motiveert mij dat om goed te oefenen. Want ik wil ook leuke vlotte liedjes kunnen spelen. Lijkt me leuk, 2 stemmig. Want dat deden die meiden ook.
Dan is je vioolbouwer het eens met Franz (post #81) wat kortjakje betreft Voor kortjakje heb je je linkerhand nodig. Waarschijnlijk ga je het volgende week leren als ik je posts goed gevolgd heb ;-) Wat de snaren betreft: ik heb een 'zoekmachine' gevonden die je snaren kan identificeren als je enkele vragen beantwoordt: http://www.quinnviolins.com/qv_stringidsearch.shtml De mijne blijken metalen snaren te zijn. Kan niet wachten om op een betere viool en betere snaren te kunnen oefenen (zelfs de strijkstok is zo slecht dat de juf zei dat het niet de moeite loonde om hem te ontspannen tussen het spelen door.) Ga je oefening korte streken/lange streken zeker doen. Moet nu eventjes stoppen wegens opkomende hoofdpijn. Gisteren ging het goed, vandaag weer slecht. Dat komt doordat ik weer met de metronoom ben begonnen om voorbereid te zijn op het (in mijn oren) haastige pianogetokkel van mijn juf. Wil niet weer helemaal de draad kwijt raken. De metronoom is medogenloos: staat geen honderdste seconde aarzeling toe en dan blokkeer ik op een noot. Heb niet het gevoel dat ik totaal ritmeloos speel, maar waarschijnlijk wel te traag. Schrijf nu bij elk stukje aan welk tempo ik het deftig gespeeld wil krijgen. Dat hangt erg van het stukje af: die met veel halve noten kunnen natuurlijk op een hoger tempo dan die met bijna uitsluitende kwartnoten. Zoveel dingen om aan te werken voor het ook maar een beetje goed is (je hebt wel wat volharding nodig met dit instrument ) Nog een mooie zondag Anouschka!
Ik vind het hardstikke leuk om jouw oefeningen en tips te lezen. Kan ik ook wat aan hebben! Ik heb er een stukje bij zitten met alle noten van 2 tellen. Slakkengang heet dat. Dat vind ik nog het rottigste nummer. De snelle stukjes krijg ik wel geleerd. Maar die 2 tellen aan 1 stuk. Maar.. ik blijf volhouden. Komt goed! Ik wil liefst heel lang oefenen. Maar als ik een half uur bezig ben, is mijn rechter hand verkrampt. Krijg ik 'm amper meer ontspannen. Dat zal waarschijnlijk ook zijn tijd nodig hebben vrees ik. Vanmorgen heb ik weer geoefend. Ik wil vanavond nog eens oefenen. Ik heb er gewoon hardstikke zin in! Ik heb de juf laten voelen dat ik gelijk met Debbie wil komen. Want ze had het erover om nog een boek voor Debbie aan te schaffen. Maar dan moet ze eerst STepping Stones uit hebben. Dat is nog 1 blz bij Debbie. Ik zei; Ho ho! niet te snel hoor! De juf moest toch lachen. Ze had me gelijk door! :lol: Het is gewoon echt leuk om samen met Debbie te spelen. Maar thuis doet ze zo zot. Ze let helemaal niet op haar houding maar staat zowaar mee te dansen! :lol:
't Is daarom dat ik denk dat als volwassene beginnen ook voordelen heeft. Een professioneel kan je niet meer worden en de hoogste niveaus kan je waarschijnlijk niet meer bereiken (hoewel ik dat pas daadwerkelijk zal aanvaarden wanneer ik echt maandenlang tegen een plafond bots, en niet gewoon omdat het nu eenmaal door iedereen gezegd wordt ). Maar aan de andere kant denk ik dat volwassenen over het algemeen perfectionistischer zijn en ook meer discipline hebben. Als ik op de 4 kinderen afga die tussen drie en vier jaar les hebben gehad en die ik bij mijn juf heb zien spelen, heb ik het gevoel dat ze maar half beseffen waar ze mee bezig zijn en nogal mechanisch spelen. Om heel eerlijk te zijn, op dit moment is er geen haar op mijn hoofd toe bereid om mee te gaan met het algemeen verspreide idee dat het al op voorhand om zeep is wanneer je pas als volwassene begint. Als het echt zo is dat nog nooit iemand als volwassene een niveau heeft bereikt waarop anderen oprecht kunnen genieten van zijn/haar uitvoering van een klassiek stuk met zekere moeilijkheidsgraad - en dat lijkt me onwaarschijnlijk - dan ga ik deze stunt maar zelf moeten waarmaken Dat klinkt waarschijnlijk geweldig overmoedig en onrealistisch, maar ik geloof nooit iets van een ander voor ik het zelf heb ervaren. Dat ik daarbij soms op mijn smoel ga, neem ik erbij. Heb er gewoon zo'n zin in! Jij bent in de perfecte situatie om het leerproces van kinderen en volwassenen te kunnen vergelijken Kinderen hebben het enorme voordeel dat ze jaren de tijd hebben om het gevoel van de viool gewoon te worden (waar de vingers moeten komen, hoe te strijken enz...) terwijl het bij ons vlugger moet. Enfin, niet echt moet, maar wel als we ooit een redelijk niveau willen behalen. Daarom speel ik ook 's morgens voor ik naar mijn werk vertrek. Het is maar een kleine tien minuten (alle stukjes één keer en passages met fouten tot het juist is) maar op die manier heb je twee keer op een dag de viool leren aanvoelen. Op termijn maakt dat -hopelijk- echt verschil. In aansluiting op je topic 'lichte muziek': heb je er al eens over gedacht om op YouTube inspiratie te zoeken voor vioolmuziek die je mooi vindt? Gewoon een naam invoeren van een speler die veel stukken heeft staan (bv Oistrakh of Milstein) en dan de stukken opzoeken die het meest bezoekers hebben gehad, dat zijn meestal de lichtere stukken (de Tchaikovskyconcerten niet te na gesproken ) Heb jij eigenlijk notenleerles (solfège) a propos?
Ik zie ook de voordelen van als van volwassenen leren spelen. Want als ik nu terug denk aan toen ik nog op orgelles zat. Dan heb ik toch erg veel spijt dat ik na 4 jaar spelen gestopt ben! Want toen begon het juist leuk te worden. Ik heb mijn lesboeken nl. voor de dag gehaald en bekeken wat ik toen geleerd heb. Maar ja, ik was toen eenmaal aan het puberen en dan ga je anders denken over bepaalde dingen he. Ik moest ook bij mijn oma gaan oefenen alle dagen. Dat was bijna niet op te brengen naast schoolwerk. Maar goed, ik ben nu in de herkansing! en dan wel met een ander heel interressant instrument. Ik vind het een hele uitdaging dit te leren! Daarnaast hoop ik dat Debbie het volhoudt. Ze leek dit weekend wel een beetje een dipje te hebben. Ze zag nl. op tegen het oefenen. Ik heb haar wat ondersteund door voor haar steeds de cd aan te zetten en te zeggen dat ze het zo goed deed. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen! Misschien moeten we haar oefentijd wat vervroegen. Want als het 's avonds donker wordt kan ze ook wat moeier zijn en misschien slaperig. Kan me voorstellen dat ze dan minder zin heeft. Ik zeg steeds dat ik stijve handen en vingers heb. Maar ik heb eens gecheckt bij manlief. Hij kan minder met zijn vingers dan ik! :lol: Ik leg mijn vingers zo tegen mijn handpalm aan en hij niet. Ik kan mijn vinger ook zo krom krijgen dat ze dubbel gevouwen zijn/lijken. Daarom ga ik dat stijve maar anders noemen. Mijn handen zijn gewoon stram. Ik doe allerlei vingeroefeningen zodat ze soepeler worden. Ik maak er een spin van en loop zo over tafel. De jongste hier lachen! Hardstikke goed om de viool 2 keer per dag ter hand te nemen en te oefenen! Mij is ook verteld dat je beter meerdere keren kort kan oefenen dan 1 keer lang. Vandaag is het niet gelukt meer dan 1 keer te oefenen. Maar in de week lukt dat vaak weer wel. Ik kijk/luister op youtube geregeld filmpjes. Meestal kom ik dan van het ene in het andere stuk terecht. Laatst zocht ik op "ein lied für Elise". Ik dacht dat alleen speelbaar was op de piano maar het werd ook op de viool gespeeld! Dat lied staat mij nog bij van de muziekles op school. Ik vond het erg mooi! Nu nog hoor. Ik zag er eergisteren een meisje van 7 jaar die toch goed viool en piano kan spelen! Ze heet Mercedes Cheung! Tjemig zeg, echt geweldig! Groetjes Anouschka
Ik heb een vraag voor de deskundigen onder ons. De fijnstemmers... willen jullie me uitleggen, voordat ik zelf begin... Wanneer gaat de toon omhoog? Als je naar links of rechts draait? En omlaag?
Een fijnstemmer gebruik je om de snaar heel precies te stemmen, de stemsleutels gebruik je dan voor het grovere stemmen. De schroef met de klok mee verdraaien: de toon wordt hoger De schroef tegen de klok in verdraaien: de toon wordt lager Altijd voorzichtig te werk gaan, zowel bij fijnstemmers als bij stemsleutels.
Dank je wel Alexander! De vioolbouwer heeft het me uitgelegd. Maar ik wist het niet meer. Vandaar dat ik het even vroeg. De stemsleutels mag je ook maar een heel klein beetje verdraaien vertelde hij. 1/8 Kan al een heel verschil geven. Ik zal voorzichtig zijn!
Hoi Anouschka, nog geëxperimenteerd met het stemmen? En hoe gaat het met je oefeningen? @ Jaap, leef je nog? Je bent toch niet geschorst na je laatste post hoop ik? Moet mijn hart nog eens komen luchten, want heb een flinke dip. Had een heleboel vooruit gestudeerd en natuurlijk was het niet helemaal zoals het moet. Ik heb de fout geleerde stukjes niet mogen spelen, mijn juf had geen tijd (moest een beetje vroeger vertrekken om te gaan repeteren voor the proms), maar ze heeft me uitgelegd en laten voorspelen hoe het moet. Maandag krijg ik een extra les om te compenseren voor de kortere les van woensdag. Doordat ik had geoefend met de metronoom heb ik minder gehaperd dan de vorige keer, maar ik speelde wel nog altijd niet luid genoeg. Soms vind ik mijn viool zo schel klinken dat ik automatisch stiller ga spelen maar dat is natuurlijk geen excuus, mag me er niet gewoon aan maken. Voor de rest was alles wat ik heb gespeeld goed. Moest wel het eerste stuk herbeginnen omdat ik op de bovenste helft van de strijkstok had gespeeld (zo stond het ook aangegeven in het boek) maar ze zei dat dat 'valsspelen' was omdat het makkelijker is en ik moet leren ook op de onderste helft van de strijkstok goed te bewegen met pols en arm. Tot daar toe viel het allemaal nog mee, maar nu moet ik vier stukjes die ik voor mezelf al had gestudeerd, maandag ten uitvoer brengen met andere strijkstokbewegingen en dat brengt me danig van de wijs. Beginnen halverwege de strstk en dan voor noten van drie tellen onderaan beginnen, bovenaan eindigen en de volgende noot van één tel de hele strstk in één ruk afspelen. Ik vond nochtans dat het prima lukte op mijn manier maar blijkbaar bestaat er een vaststaande techniek voor die lange noten wanneer ze gevolgd worden door een korte (hoe noem je die lange noten met een puntje erachter eigenlijk?) Wie al wat meer van viool weet, moet hier waarschijnlijk om lachen en vindt er niks aan, maar het haalt me helemaal uit mijn evenwicht, misschien omdat ik het al tien dagen anders had geoefend. Het voelt ook bruusk en onnatuurlijk aan maar dat is natuurlijk omdat ik het nog niet gewoon ben en nog niet goed doe. Gaat het altijd zo moeilijk zijn? :| Ik moest even mijn frustratie ventileren....
Hoi Marleen! Vandaag niet geoefend. Ik heb het heel erg druk gehad en vanmiddag was ik niks waard. Ben gevloerd door gebroken nachten met maar 5 uur slaap. Morgenmiddag heb ik weer les. Ik hoop daarvoor nog even te kunnen oefenen. Want de installateur is er morgen voor een nieuwe verwarmingskachel. Zouden ze tegen mijn geoefen kunnen? :lol: Een open noot met een puntje erachter is een noot van 3 tellen. Maar hoezo? Heeft dat een naam? Daar herinner ik me niks van. Ik heb ook wat stukjes vooruit geoefend. Ik hoop niet dat ik dingen verkeerd aangeleerd heb. Maar ach, het is hobbie hoor. Dan ga ik gewoon weer opnieuw oefenen! Het gaat toch om het plezier? gogogo Marleen! het gaat je zeker lukken! Moet jij over een week maar eens kijken! Volgende week heb ik geen les. Want dan is het hier herfstvakantie en dan is de muziekschool dicht. Jammer!
